Rûdaw’ın bültenine katılan Şengal Kaymakamı Nayif Saydo, sığınmacıların Şengal’e dönüşlerinin devam ettiğini belirterek, kente bağlı ilçelerdeki geri dönüşlerin farklı olduğuna dikkati çekti.
Sınune ilçesinde mültecilerin yüzde 60'ından fazlasının geri döndüğünü söyleyen Saydo, “Şengal’de genel olarak istatistikler farklı çünkü Gırüzeryir, Siba, Gırzarek topluluğu, Tel Kasab, Tel Banat ve dağlık bölgeleri söz konusu bölgeye (Sınune) bağlı bu nedenle sayıları değişebiliyor” dedi.
Gırüzeyir topluluğunun tamamen tahrip edilmesinden dolayı tek bir ailenin bile geri dönmediğini ifade eden Saydo, Şengal Dağı'nın kuzeyinde durumun biraz daha iyi olduğunu söyledi.
Şengal’in geneline bakıldığında mültecilerin yaklaşık yüzde 60'ı henüz geri dönmedi.
Sığınmacıların geri dönmek istememelerine ilişkin olarak Kaymakam Saydo, “Farklı nedenle var, örneğin bazı aileler siyasi bazıları ise ekonomik nedenlerden dolayı dönmek istemiyorlar. Bir diğer önemli neden ise bölge halkının evlerinin olmaması ve hükümetin halka tazminat ödememesi" diye konuştu.
Saydo, Irak Hükümeti’nin Şengal halkına tazminat ödemesi ve evlerini onarması halinde şu anda mülteci konumunda olanların yüzde 50’sinin geri döneceğine inandıklarını ifade ediyor.
Nayif Saydo’nun aktardığına göre, 16 Ekim 2017 olaylarından sonra Kürdistan Demokrat Partisi'nin (KDP) Şengal bürosü kalıcı olarak kapatıldı. KDP’nin bünyesinde çalışan Şengalli vatandaşlar da bu nedenle yerinden edilerek hala kente geri dönüş yapamadı.
Dolayısıyla mültecilerin geri dönmemesi siyasi çekişmeler ve ekonomik nedenlerden kaynaklamıyor.
Kürdistan Bölgesi ile Irak Hükümeti arasında 2020 yılında imzalanan Şengal Anlaşması şu ana kadar uygulanmadı. Saydo’ya göre söz konusu Anlaşmanın kentin geleceği için kalıcı bir çözüm olmadığını, çözümün 140’ıncı maddenin uygulanmasından geçtiğini ifade etti.
Saydo, Şengal halkının tazminatı için yaklaşık 40 milyar dinara ihtiyaç duyulduğunu ancak mağduriyet tablosunun daha vahim olduğunu söyledi. Saydo’nun aktardığına göre Şengal ve çevre ilçelerdeki mağduriyetin giderilmesi için Irak Hükümeti’nin 100 milyar dinardan fazla tazminat ödemek zorunda kalabilir.
