Araştırma: Aşırı yemek yiyenler farklı beyinlere sahipler

Güney Kaliforniya Üniversitesi'nden araştırmacılar dün ‘Psychiatry Research’ bilim dergisinde yayımlanan ve kontrol edilemeyen aşırı yemeye neden olan bir tür yeme bozukluğundan mustarip 9 ila 10 yaş arasındaki çocuklar üzerinde gerçekleştirilen çalışmada beyinde taramalar yaptı. Araştırmada bir grup çocuğun beyninde yaşıtlarına kıyasla gri madde yoğunluğu olduğu tespit edildi.

ABD nüfusunun yaklaşık yüzde 3 ila 5'ini etkileyen aşırı yeme bozukluğu, sık sık çok miktarda yemek yeme ve kontrolden çıkmış yeme hissi ile karakterize ediliyor. Çalışmanın sonuçları, beynin ödül ve engelleme merkezlerindeki anormal gelişimin bu sorunda rol oynayabileceğini düşündürüyor.

Psikiyatri ve davranış bilimleri alanında çalışmalar yürüten Güney Kaliforniya Üniversitesi Yeme Bozuklukları Programı Direktörü Profesör Della Martin, üniversitenin internet sitesinde yayınlanan raporda şu açıklamada bulundu:

“Bu çocukların, özellikle kalori ve şeker bakımından zengin yiyeceklere, ödüle karşı çok yüksek bir duyarlılığı var. Sonuçlar, bu durumun söz konusu çocuklarda disiplin eksikliği olmadığı gerçeğini doğruluyor."

Araştırma ekibi, çalışma sırasında yeme bozukluğu olan 71 çocuktan ve yeme bozukluğu olmayan 74 çocuktan alınan beyin taramalarını ve diğer verileri, Adolesan Beyin ve Bilişsel Gelişim Çalışması adı verilen geniş ve kapsamlı bir çalışma kapsamında analiz etti. Çalışma, 2016'dan 2018'e kadar olan dönemde kayıtlı 9-10 yaş arasındaki 11 bin 875 çocuğa ilişkin verileri içeriyor.

Aşırı y yeme bozukluğu olan çocuklarda gri madde yoğunluğunda fark edilen sorun, bu bozukluğun beyinde çok küçük yaşlardan itibaren var olduğu anlamına geliyor.

Psikiyatri ve davranış bilimleri alanında çalışmalar yürüten Güney Kaliforniya Üniversitesi'nden çalışmanın baş araştırmacısı Profesör Stuart Murray şu açıklamada bulundu:

“Cevabını bilmediğimiz, sorulması gereken soru şudur: Çocuklarda yeme bozukluğunun başarılı tedavisinin beyin gelişimini düzeltmeye yardımcı olup olmayacağı ve erken teşhis edildiğinde tedavinin daha iyi olup olmayacağı."