Kendi tarihlerini yazamayan Kürdlerin tarihi egemenler, Batılı seyyahlar ve misyonerler tarafından yazılmıştır. Ancak 20. yüzyıldan itibaren Kürdler kendi tarihlerini yazmaya başlamışlardır. Haliyle devlet ve dolayısıyla kurum sahibi olmayan Kürdlerin bu tarih yazımları sorunludur. Buna rağmen Kürdler acısından olumlu bir gelişmedir. Yapılan araştırmalar ve akademisyenlerinde katkı sunmalarıyla Kürd tarihi, Kürd dili, Kürd kültürü vs. hakkında kayda değer çalışmalar yayınlanmaktadır.
Dursun Ali Küçük'ün kitabı da bu çalışmalardan biridir. Kitapta Êzidilik, Yarsanlık ve Rêya Heqiye inançlarının dayandığı Mithra İnancı vurgusu yapıldıktan sonra sonraki gelişmelerde anlatılmıştır. Zerdüştlüğün yok edilmesinden sonra Sunni ve Siî İslam'ın bu inançlar üzerindeki baskı, asimilasyon, katliam ve soykırım uygulamaları dile getirilerek buna karşın bu inançların yaşamak için verdikleri var olma mücadelesine yer verilmiştir. Haliyle bu mücadele sürecin de inançlarda meydana gelen dezenformasyonlara ve kabullenmelere de örneğin Sunni İslam'ın Ezidilik, Siâ İslam'ın Yarsanlık ve Rêya Heqiye üzerinde etkilerine işaret edilmektedir. Uygulamaların sadece inanç üzerinde değil tüm kültür üzerinde olduğu da belirtilir.
Özellikle Sefavi Şiası'nın oluşturduğu "Şiî İdeolojisi/Kızılbaşlık İdeolojisi" Batini oluşumların çoğuna zoraki kabul ettirilmiştir. Batini oluşumların buna karşı çıkma gücü yoktur. Örneğin önce Sefavi Şiası tarafından "Kızılbaşlaştırılan" Rêya Heqiye İnancı daha sonra Sultan Abdülhamid ve sonrasında İttihat ve Terakki'nin "insan ve toplum mühendisliği" uygulamasıyla "Alevileştirilmiş"tir. Ve günümüzde de Rêya Heqiye İnancı'nın "Alevileştirilmesi" ve Alevilerin Sunnileştirimesi devam etmektedir. Bu durumu Türk-İslam sentezi ile Türk olmayanları Türkleştirmek, kendilerini Sunni İslamiyet dışında görenleri Sunnileştirmek olarak gören yazar, buna günümüzde yapılan "Alevi Çalıştay"larını örnek verir.
