Caroline Fourest’ın Soeurs d'Armes (Kadınların Silah Kardeşliği) filmi 9 Ekim'de vizyona girecek. Yönetmen, filmiyle "IŞİD'e karşı mücadelede dünyanın Kürtlere borçlu olduğunu göstermek istediğini" vurguluyor.
Fransız yönetmene filminin konusunu ve gelen tepkileri sorduk. Fourest, filmi Soeurs d'Armes’ın (Kadınların Silah Kardeşliği) hiçbir grup ve bölgenin ismini vurgulamadan savaşan Kürt kadınlarını anlattığını söyledi. Fourest, "Filmi bizi IŞİD'den kurtaran herkesin cesaretine ve kahramanlığına saygımı göstermek adına yapmak istedim" dedi.
Filmin kısa süre önce yayınlanan fragmanı Türkiye'de tepkilere yol açmıştı. Fourest’ı "terör propagandası" yapmakla suçlayanlar kadar "din düşmanı" olduğunu yazanlar da oldu.
Caroline Fourest’ın filmi hakkında DW Türkçe'ye verdiği röportaj şu şekilde:
"Soeurs d'Armes" sizin ilk uzun metraj filminiz. Bu konu hakkında film yapma fikri nasıl doğdu ?
Bu her şeyden önce fanatizme karşı direnme kaynağı olan kadınlarla ilgili bir film. Soeurs d'Armes, IŞİD tarafından sürülen ve köleleştirilen Zara isimli bir genç Ezidi'nin hikayesini anlatıyor. Zara, IŞİD'den kaçmayı başarıyor. Uluslararası bir askeri birlik içinde savaşa katılıyor. Film bu savaşın bir metaforu. Film herhangi bir grubu ya da bir yeri anlatmıyor. Soeurs d'Armes filmi, fanatizmin şiddeti ve kadınların direnişi arasındaki bu sembolik yüzleşmeyi gösteriyor. Ben bu konu üzerine 20 yıldır çalışıyorum. IŞİD erkeklerinin bir kadın tarafından öldürülme fikrinden ve Kürt kadın savaşçılarından korktuklarını, dehşete düştüklerini anladım. Çünkü bir kadın tarafından öldürüldüklerinde cennete gidemeyeceklerine inanıyorlar. O yüzden bu sembolik devrimin gücünü ancak bir sinema filmi ile gösterebileceğimi düşündüm.
Türkiye, IŞİD'e karşı savaşan Suriye Demokratik Güçleri içindeki YPG'yi, PKK'nın uzantısı olan bir terör örgütü olarak kabul ediyor. Gelen tepkiler de bunun üzerinden geldi. Filminizde bu durumu, bu konuyu nasıl işlediniz?
İnternet trollerinin yalancı yorumlarının aksine bu film kesinlikle PKK'dan bahsetmiyor. Fragman kısa sürede 800 binin üzerinde izlendi. Bu da onları huzursuz ediyor.
Bu film dünyanın Kürtlere ne borçlu olduğunu hatırlamasına yardım edecek. Bunu tam da Kürtlerin bizler adına verdiği mücadelenin unutulmasının tercih edildiği bir dönemde yapacak.
Filmi nerede çektiniz?
Genel olarak Fas'ta çektik. Ama Kürdistan'da da birkaç sahne çekmeyi çok istedim. Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi işbirliğine çok açıktı. Hiçbir şart koşmadılar. Senaryoyu görmeyi talep etmediler. Bizim için bu soykırım hikayesini tam olarak anlatmak çok önemliydi. Çünkü Suriye gibi Irak'ta da IŞİD'e kaşı savaşan tüm Kürtleri betimlemeyi amaçladım. Bu filmde hiçbir grup isimlendirilmedi. Benim için, kendi içlerinde bazen bölünmüşlükleri ve farklılıkları olsa da Kürtlerin hep birlikte bizi ortak bir düşmandan kurtarmış olduğunu göstermek önemliydi.
Filmi nasıl, hangi şartlarda çektiniz? Filmi çekerken bir zorluk yaşadınız mı?
Mali açıdan bu filmi yapmak çok zordu. Burada teröre karşı savaşan Amerikan askerlerini değil, kadınların ve Kürtlerin terörle savaşını anlatıyoruz. Projenin başında bir Fransız devlet kanalı olan France 2'nin desteğini aldık ama alışılagelmiş hiçbir devlet teşviki almadık. Çünkü film bir ilk uzun metraj için çok riskli ve çok iddialı olarak değerlendirildi. Ben tutkumun peşinden gittim. Filmin bu yoğunluğunu ve şiddetini, bizi IŞİD'den kurtaran herkesin cesaretine ve kahramanlığına saygımı göstermek adına yapmak istedim. Hem kişisel olarak hem de ekonomik açıdan çok risk almak zorunda kaldık. Ama filmi çekmeyi başardık.
"Soeurs d'Armes" Türkiye'de gösterime girecek mi?
Korkarım ki hayır. Kürtlerin katledilişi ile savaşmaya cesaret eden gazetecilerin üzerine çullanan sansürü gördüğümüzde, filmimizi Türkiye'de gösterme riskini kim alacak bilemiyorum. Bu filmi görmek isteyen Türkiyeli Kürtler, sınırı geçerek Kürdistan'a, Süleymaniye'deki festivale, Kobani'ye ya da Avrupa'ya gitmek zorunda.
Filminiz hangi Avrupa kentlerinde izlenebilecek?
Fransa ve İtalya'da. Almanya'da bir dağıtımcı bulmak için uğraşıyoruz. Ama şimdilik kimseyi bulamadık. Umarım bu filmi 1 milyona yakın Kürt'ün yaşadığı ve hayatta kalan birçok Ezidi'nin tedavi gördüğü bir ülkede göstermenin ne kadar önemli olduğunu anlayan bir iki cesur kişi çıkar. Yoksa onlar da filmi Strasbourg'da, Fransa'da başka bir şehirde yada Mısır'da izlemek için sınırı geçmek zorunda kalacak. Mısır'daki El Guna Film Festivali'nin açılışını yapacağız. Bu filmin bir çok Arap ülkesinde gösterime girmesi ancak Almanya'da ve ABD'de girmemesi çılgınlık olur. Bu iki ülke ticari sebeplerden filme en kapalı iki yer. Ama filmin her yerde gösterilmesi için uğraşacağım. Tüm Kürtler, Araplar, Avrupalılar, Amerikalılar, kadınların ve Kürtlerin cesaretine gösterilen aynı saygı etrafında bir araya gelebilsinler diye.
