Washington'daki Küresel Stratejik Araştırmalar Merkezi tarafından yayınlanan raporda şu bilgiler yer aldı: “Yemen'deki yoğun balistik füze kullanımı (İran'ın yardımıyla) yakın tarihteki diğer tüm çatışmalarda kullanıldığından çok daha fazladır. Husi isyancılar, Arap koalisyon üslerini, yerleşim yerlerini ve altyapıyı vurmak için yüzlerce balistik füze fırlattılar. Ayrıca koalisyon güçlerinin gemilerine ve ABD Donanmasının savaş gemilerine karşı yaklaşık on anti-gemi "seyir" füzesi ateşlediler. Yakında bulunan kargo gemileri ve petrol tankerleri de bundan nasibini aldı. Dahası Husiler düzinelerce hedefi güdümsüz topçu füzeleriyle bombaladılar. Suudi Arabistan'daki koalisyon güçlerini taciz etmek, suikast düzenlemek ve ekonomik hedeflere saldırmak için silahlı insansız hava araçları kullandılar.”
Bahse konu raporda şu ifadelere yer verildi: “Yemen'deki iç savaş Devlet Başkanı Abdurabbu Mansur el-Hadi hükümeti ile Husi hareketi arasında başladı. Bu savaş, on yıllardır yaşanan siyasi bölünmeler nedeniyle, ülkede kök salmış olan çatışmaların bir uzantısı niteliğindedir. Savaş, daha sonra 2015'te Hadi hükümetini destekleyen ve oradaki meşruiyet yanlısı koalisyona liderlik eden Suudi Arabistan'da yayıldı. İran'ın da dahil olmasıyla savaş genişledi ve Yemen bir rekabet alanı haline geldi. Bu müdahale savaşın ömrünü uzattı ve büyük bir insani krize neden oldu. Yabancı müdahale akını, aynı zamanda çatışmanın gelecekteki savaşların yönlerini gösterebilecek modern bir savaşa dönüşmesine de yol açtı.”
Suudi Arabistan liderliğindeki Arap Koalisyonu’nun, füze harekatına üç kollu bir strateji ile karşı çıktığının belirtildiği raporda şu bilgiler yer alıyor: “Birinci strateji: Koalisyon, Husi füzelerini yerde imha etmek için yüzlerce hava saldırısı başlattı. İkinci strateji: Koalisyon İran'dan Yemen'e silah akışını önlemek için sıkı hava ve deniz kısıtlamaları getirdi ve kara sevkiyatlarını engellemek için birçok kontrol noktası kurdu. Üçüncü strateji: Koalisyon, aktif hava ve füze savunmalarını (esas olarak Patriot sistemi) kullandı. Bu starteji, Suudi Arabistan'ı Husi füzelerine karşı savunmak için izlendi. Husilerin uzun menzilli füze ve insansız hava araçlarına sahip olmaya ve kullanmaya devam etmesi, istikrarı geri kazanma umutlarını zorlaştırdı. Suudi Arabistan’ın güney tarafında uzun menzilli mermilere sahip bir düşman grubunun varlığı da riskleri büyük ölçüde artırdı. Bu, Husilerin gelecekteki bir Yemen hükümetinde güçlü bir rol üstlenmesine karşılık Riyad'ı daha az hazırlıklı kılıyor. Ayrıca Husilerin füze faaliyetleri engellenmezse, çatışma istemeden genişleyebilir ve ABD İran ile doğrudan bir çatışmaya sürüklenebilir.”
Şarku’l Avsat tarafından incelenen araştırma raporunda şu cümlelere yer verildi: “Uluslararası çabalar İran silahlarının Yemen'e transferini engelleyemedi. Füze ve diğer silahların Husi kuvvetlerine daimi akışı durdurulamadı. Bununla birlikte, denizde silah sevkiyatlarının durdurulması, İran'ın Husilere doğrudan askeri yardım sağladığına dair güçlü kanıtlar sağladı. Hava operasyonlarının azalması ve İran'ın silah transferlerinin durdurulmaması, füze savunmasını vazgeçilmez bir bileşen haline getirdi. Arap Koalisyonu, hava ve füze savunma güçlerinin, Mart 2015 ile Nisan 2020 arasında Husiler tarafından atılan balistik füzelerin 162'den fazlasını durdurduğunu bildirdi. Bu rakam, yakın tarihteki herhangi bir çatışmada en yüksek balistik füze savunması kullanımını ifade ediyor. Ayrıca Husiler tarafından, petrol tesisleri ve petrol tankerleri dahil olmak üzere ekonomik hedeflere yönelik gerçekleştirilen füze saldırıları başarılı olamadı ve Suudi Arabistan ekonomisinde önemli bir bozulmaya yol açmadı.”
