Amerikan yönetimi Jeffrey üzerinden Ankara’ya gaz vermeye devam ederken asıl merak konusu, Erdoğan’ın Moskova’da verdiği sözü tutmayacağında veya tutma niyeti olup olmadığında.
Gazeteci Fehim Taştekin, bölgedeki son gelişmeleri Ahval'de şöyle değerlendirdi:
“5 Mart Moskova Mutabakatı özü itibariyle ateşkesi değil terör örgütlerine karşı ateşin sürmesini temin ediyor. Temin ettiği başka bir şey, Erdoğan’ın Suriye ordusunun eski sınırlara çekilmesi yönündeki ihtarına rağmen son iki ayda hükümet güçlerinin kontrolüne geçen yerlerden geri adımın olmayacağıdır. Üçüncüsü eğer mutabakat uygulanırsa M-4 otoyolu da etrafında toplam 12 km derinliğinde bir güvenli koridorla birlikte açılmış olacaktır. Bu da Suriye devletinin hanesinde bir kazançtır.
Anladığımız kadarıyla otoyolun güneyini Rusya ve Suriye ordusu açacak. Ama altı km’den çok daha derin bir alanda silahlı gruplar var. Onlar orada barınamazlar. Demek ki otoyoldan Hama kırsalına kadar olan bölgenin de hükümet güçlerine bırakılması kabul ediliyor. Otoyolun üstünü açma görevi de Türkiye’ye bırakılmış sanki. 17 Eylül 2018 tarihli Soçi Mutabakatı’ndaki taahhütleri yerine getirmedikleri gibi bunu da yapmayacaklarını öngörebiliriz. Bu da mutabakatın ömrünün kısa olacağını gösteriyor.
M-4 yolunun açılması bölgeyi tutan örgütlerin tutumunu dikkate aldığımızda çatışmasız mümkün gözükmüyor. Heyet Tahrir el Şam Türkiye’nin desteğine müteşekkir olsa da rejim yıkılıncaya kadar barış ve güvenliğin olmayacağını deklare etti. Ayrıca Moskova Mutabakatı açık bir şekilde terör örgütleriyle mücadelenin süreceğini kayıt altına alıyor.
Bu da çatışma vaadidir. Bu mutabakat sahada son iki ayda oluşan yeni statünün belgelenmesi, askeri alanda bir soluklanma ve Türk-Rus ilişkilerini şarampolden uzaklaştırma işlevi görebilir ama bir süre sonra operasyonların artmasına bağlı olarak “gerilim, çatışma, müzakere ve mutabakat” döngüsünün tekrarlanacağını görebiliyoruz.
