Ezilen bir ulusun baş çeliskisi asimilasyona karşı mücadele edip tarihten gelen farklı değerlerini korumaktır.Bu değerleri korumak,ulusun bileşenleri içinde yer alan,farklı olduğu için asimile edilmek istendiğini bilen,toprağını seven herkesin,ayırım gözetmeden,toplumdaki statüsü ne olursa olsun asli görevidir.Farklı inanç yada sınıfsal gibi iç çelişkiler ulusal sorunu çözümüne bağlanmalıdır.Bu nedenle bu çelişkileri ulusal sorunun önüne koyarak değil çözüm ve beklentileri zamana yayaymak gerekir.Çünkü ulus olma özelliği bir defa kaybedilirse,artık geriye dönülmez.Bu çelişkilerin de ulus adına hiç bir önemi kalmaz.
Şunu iyice aklımıza koyalım,dostlar arasındaki birliğin nedeni ve zorunlu olmasının nedeni ortak olan çelişkilerdir. Bu çelişkilerinde çözümü ancak ortak ilkeler ile olur.
İnanç dayatıldığı zaman ilk akla gelen İŞİD ve Saddam,ideoloji dayatıldığında da ilk akla gelen Mahabbad Cumhuriyeti ve cumhuriyeti yıkılmasına göz yuman SSCB geliyor.Kısaca herkesin torbası dolu ve söyleyecek çok sözü var. Bu nedenle birlikten yana olanların birbirine karşı eleştirilerde kullandığı dilinde dostça olmalıdır.
Ulusal birlik inanç yada ideolojiyi dayatmak ile olmuyor.Birlik için çaba harcamak iddiasında olanlar inanç veya ideolojilerini birlik için dayatmak,şart koşmak yerine kendilerine saklasınlar.
Ezilen bir ulus için birlik kökleri binlerce yıl öncesinden beslenip gelen,ulu bir ağacın farklı meyveler veren dalları gibidir.Bu meyvelerin hepsi ulusun varlığını oluşturur.Ulusal mücadelede hepsinin yeri farklı farklıdır.İnanç yada düşünceden vaz geç,yada ulusal mücadelede yerin yok deme gibi bir lükse ve yetkiye kimse sahip değildir.
Farklılıklar ulusal mücadelenin önüne konduğu için geçmişte çok ağır bedeller ödendi.En azından 5nolu Ceza evi denen işkence haneyi ne çabuk unuttuk?İşkencecilerin nazarında aramızda olan farklılıkların bir önemi varmıydı?Geçmişten ders alarak anlamsız tartışmaları bir yana bırakalım.Ulusal birlik dayatma ile değil ortak ilkelerle olur.
Adnan Güllüoğlu 4.9.2021
