Savaş yanlısı Rus blog yazarları, Rusya'nın Ukrayna'daki “Kara Haftası” hakkında sert konuşuyor ve yenilgiyi savuşturmak için kitlesel seferberlik çağrısında bulunuyorlar. Biri, “Kharkov yönündeki olaylara haklı olarak felaket denilebilir” diye yazıyor. Diğeri “Gelecek şeylerin işaretleri çok önceden biliniyordu. Görüldüler ve rapor edildi. Ancak [Başkan Vladimir Putin'in Özel Askeri Operasyonunun] formatına uymuyorlar
Bir başka eleştirmen , en son Rus askeri fiyaskosuna katkıda bulunan yetersizlikler hakkında “orduda termal kamera YOK, kurşun geçirmez yelek YOK, keşif ekipmanı YOK, güvenli iletişim YOK, yeterli helikopter YOK, ilk yardım çantası YOK” diye yazıyor. .
Böyle bir hiciv bile, arka arkaya önlenebilir gaflarla simgelenen askeri bir operasyonunun bedelini ödediği için Putin krizi hafife alıyor. En büyük başarısızlık, 24 Şubat'ta Rus birliklerinin ve zırhının Ukrayna'yı işgal etmesiyle iki veya üç gün içinde gerçekleşti. Ukrayna hükümeti ve ordusunun direneceği ve Rusya'nın bunları aşacak gücü olmadığı kısa sürede anlaşıldı.
Çok az asker
Putin'in büyük kumarı çoktan mahvolmuştu ve Rusya'nın son 300 yılın çoğunda elinde tuttuğu Ukrayna'yı yeniden fethetmeyecekti. Onsuz, Rusya güçlü bir Avrupa devleti olmaya devam ediyor, ancak hiçbir yerde süper güç statüsünü geri kazanmaya yakın değil.
İlk başarısızlık telafi edilemez, ancak bir dizi zorunlu olmayan hata, Rus bakış açısından kötü bir durumu çok daha kötü hale getirdi. Putin, Ukrayna hükümetinin savaşın ilk günlerinden beri yaptığı gibi, Rus insan gücünü ve kaynaklarını harekete geçirerek toparlanmaya çalışmış olabilir. Ancak bunun yerine, savaştan daha az olan sınırlı bir çatışmaya girmiş gibi davrandı ve bu nedenle tam zorunlu askerlik gereksizdi.
Sonuç olarak, Rus ordusunun nüfusu 44 milyon olan ve müttefikleri ona silah sağlamaya hazır olan Ukrayna kadar büyük bir ülkede uzun bir savaş için çok az askere sahip.
Bilgileri kontrol eden bir diktatör
Kiev'deki ilk başarısız girişimde eğitimli insan gücü ve ekipmandaki kayıplar telafi edilemedi. Rus stratejisi, başka yerlerdeki savunmaları ortadan kaldırarak Donbas'ta yıpratma savaşına girmekti. CNA güvenlik düşünce kuruluşunda Rus askeri uzmanı olan Michael Kofman, Rusların 80.000 ila 100.000 arasında muharebe askeri olduğunu tahmin ederek, cephe hattının çoğunda bir güvenlik şeridinden fazlasını oluşturmak için çok az olduklarını belirtiyor. Bu bir kez kırıldığında, boşluğu kapatacak rezerv yoktur.
Putin'in olumsuz bir halk tepkisinden korktuğu için tam kapsamlı zorunlu askerliği riske atmadığı argümanından şüpheliyim. Belki de durum bu ama o, bilgileri kontrol eden ve tüm rakiplerini ezebilen bir diktatör. Daha büyük olasılıkla, sadece ön yargılarına uyan haberlerin anlatılması gereken otokratların meslek hastalığından muzdariptir.
Sonuç olarak, Harkov çevresinde birkaç düzenli Rus birliği vardı. Savunmalar, tanklarını ve ağır silahlarını savaşmadan terk eden yarı eğitimli milisler ve ulusal muhafızlardan oluşuyordu. Kofman'a göre, Ukrayna saldırı gücü küçük taraftaydı - sadece dört ya da beş tugay - ancak ince cephe hattını hızla yarıp geçti.
Saldırı, yakın olduğuna dair işaretlere rağmen sürpriz oldu ve Rus askeri istihbaratı tarafından bir kez daha büyük bir başarısızlık haline geldi - Kremlin'i bilgilendirmedikleri ve görmezden gelmedikleri sürece.
Garip ve kendine zarar veren
Ukrayna ordusu iç hatlarda harekat konusunda büyük bir avantaja sahip. Rus ordusu üç taraftan çepeçevre sarılmış durumda, ancak Ukrayna kuvvetleri merkezde ve bir veya iki gün içinde güneydeki Herson cephesinden kuzeydoğudaki Kharkiv'e hareket edebilir. Ukrayna'ya dönmeden önce devasa bir yarım daire içinde Rusya'ya geri dönmeleri gerekeceğinden, Rus birliklerinin de aynı şeyi yapması bir hafta veya daha fazla zaman alacaktı.
Ukrayna tarafından yapılan haberler, kaçınılmaz olarak onların hünerlerine ve becerilerine odaklandı. Putin'in sadece başarısız olmakla kalmayıp aynı zamanda tuhaf ve kendi kendini yok eden feci stratejisinin Ukrayna'ya ne kadar yardım ettiğine çok az vurgu yapılıyor. Kremlin'in ilk başarısızlıklarından sonra, iradesinin gücü ve üstün insan gücü sayesinde uzun süreli bir savaşı kazanabileceğine inanmaya başladı.
Putin'in savaş yanlısı eleştirmenlerinin şimdi iddia ettiği gibi, tüm Rus kaynakları erkenden savaşa atılmış olsaydı, durum böyle olabilirdi. Ancak , çok sayıda eğitimsiz askere almanın pratikte olduğundan daha kolay olduğunu varsayarak, iyimser bir şekilde topyekûn savaş çağrısı yapıyorlar . Rus ordusu, yeni kurulmuş bir kitle ordusunu eğitmek ve komuta etmek için deneyimli subaylara sahip değil.
Bu zayıflıklar çoğunlukla aşikardır, öyleyse Rus genelkurmayı ve subaylar neden onları öngörmedi? Putin ve yakın çevresi, Ukrayna planıyla ilgili çekincelerine hiç dikkat etmedi. Herhangi bir kuruluşta - özellikle muhalefetin ve uygunsuzluğun cezalandırıldığı bir otokraside - gerçekten neler olup bittiği hakkında sorumluları bilgilendirmenin yararsız veya tehlikeli olduğu söylentisinin yayılması uzun sürmez.
Uyarı kelimesi
Bir keresinde, Irak liderliğini iyi tanıyan Bağdat'taki eski Sovyet görevlisine neden hiçbirinin 1990'da Saddam Hüseyin'e Kuveyt'i işgal etmenin feci bir fikir olduğunu söylemediğini sordum. Diktatörün en içteki konseyinde “tek güvenli pozisyonun patrondan yüzde 10 daha sert olmak” olduğunu söyledi. Dolayısıyla Saddam Hüseyin, bazıları zeki adamlar olan kıdemli teğmenlerine Irak birliklerinin Kuveyt'i işgal edip etmeyeceğini sorarsa, en güvenli yol şöyle demekti: “Mükemmel fikir! Ve devam edelim ve hazır oradayken Suudi Arabistan'ı işgal edelim."
Burada bir uyarı. Kibir, otokratların tekeli değildir. Batılı siyasi liderlerin Irak ve Afgan savaşlarında öğrenmesi gerektiği gibi, erken zafer kazanmanın bir bedeli var. Ukrayna ordusu Kharkiv'de bir zafere yakındı, ancak aynı şey, ağır kayıplar verdiği Herson'a yönelik saldırısı için doğru değildi.
Ukrayna kuvvetleri Kharkiv çevresinde zaferler kazanırken, Washington Post'tan John Hudson, Kherson yakınlarındaki çatışmalarda yaralanan Ukraynalı askerlerle röportaj yapıyordu. Hudson, “Askerler, Rusya'nın yerleşik güçlerini yerinden çıkarmak için gereken topçudan yoksun olduklarını söylediler ve düşmanlarıyla esneyen bir teknoloji boşluğunu tanımladılar” diye yazıyor. 30 yaşındaki müfreze komutanı Ihor, “Yaptıkları her biri için beş kişiyi kaybettik” dedi.
Bu savaşın kaybedeni hem Rusya hem de Ukrayna olabilir.
