Parker, 16 Eylül 2017 tarihinde basılan ve 144 sayfadan oluşan, 12 kurgu hikayenin bulunduğu kitap elindeyken de görüntülenmişti.
Konuyla ilgili Kani Xulam tarafından Jerusalem Post tarafından kaleme alınan yazıda, Parker’ın, ‘Tutuklu Kürt siyasetçiye ışık tuttuğu’ belirtiliyor:
Yazının satırbaşları şöyle:
Ödüllü TV ve sinema yıldızı Parker’ın, kısa bir süre önce açtığı yayınevi SJP fo Hogarth, Seher’in yayın haklarını satın aldı. Kitap 23 Nisan 2019’da yayımlanacak.
Afallatıcı ihtimalleri bir düşünün: Bir Amerikalı ikon, Türkiye’nin Kürtlere karşı kültürel kırımını gün yüzüne çıkaran bir kampanyaya ön ayak oluyor! Bu Ankara’ya milyonlarca dolara patlayabilir. Bu, Kürdistan’ın büyük bir bölümünü yok eden ve en parlak kadınlarını, erkeklerini cezaevine atan ırkçı hükümeti için daha az para demek.
Seher belki V.S. Naipaul tarafından kaleme alınan ve yazarının 2001’de Nobel ile ödüllendirilmesini sağlayan, 17 hikayeden oluşan Miguel Street ile kıyaslanabilir.
Naipaul, eski İngiliz kolonisi Trinidad’dan göçmüş ve zorluklarla mücadele eden bir göçmendi. Londra’da amacını buldu, geçen yılın ağustos ayında vefat edene kadar 30 kurgu ve kurgu olmayan çalışma bıraktı.
Demirtaş, doğuştan yetenekli bir siyasetçi. Foreign Policy ve New York Times tarafından Kürt Nelson Mandela olarak nitelendirildi ve Başkan Obama ile kıyaslandı.
Belki Clinton’a benzetilebilir. Ancak Demirtaş sadece saz çalmıyor aynı zamanda şarkı da söylüyor. Öte yandan, Demirtaş, yüzü kızarmadan Atinalılara demokrasi, Ruslara da votka satabilecek Clinton’un bu özelliklere sahip olmayan versiyonu.
Belki birgün uluslararası bir kampanya ile Demirtaş özgür kalacak. Tekrar Amerika’ya gelirse, Parker ile bir yemekte buluşabilir. Manhattan’daki bir restaurant buluşmasında bu ikili ne konuşabilir?
Parker'ın ailesi yoksulluk yardımı alıyordu, Demirtaş ise çocukken o kadar fakirdi ki bilye bile satın alamıyordu, cevizlerle oynuyordu o da.
Tatlılar servis edilirken, Demirtaş, Parker’ın şirketi Pretty Matches Productions’da çalışan kadınların erkeklerden daha yüksek maaşlar aldığını öğrenebilir.
Parker da, Demirtaş’ın HDP’sinde kadın siyasetçilerin diğer tüm siyasi partilere kıyasla sayıca daha fazla olduğunu öğrenebilir.
Ancak her ikisi de kitaplarla yaşamayı sevdiklerini keşfedebilir.
