Pêşmergeyê Şoreşa Îlonê Xelîl Ehmed ji Rûdawê re axivî û got: “Ez nikarim hestên xwe bînim ziman. Weke ez ji nû ve hatime dinyayê.”
Xelîl bi malbata xwe ya ku li Sûdanê bûn vegeriya Başûrê Kurdistanê û diyar dike ku naxwaze êdî li xerîbiyê be û dibêje ku ew dê venegere Sûdanê.
Sebîha Şukir ku hevjîna ewil a Xelîl e û bûye 42 sal jê dûr e, dibêje: “Ew bavê zarokên min e. Dixwazî bila 50 sal, 100 sal be, ezê dîsa rêzê li ber wî bigrim.”
Rim Muhemed ku hevjîna duyem a Xelîl e diyar dike: “Demas em vegeriyan welatê xwe, bi şahî em pêşwazî kirin. Ji ber vê ez bextewar im. Min ji Kurdistanê gelek hez kir. Eslê min kurd e, lê cara yekem e ku Kurdistanê dibînim.”
Di sala 1975an de ji welêt derket
Xelîl Ehmed ji pêşmergeyên Şoreşa Îlonê ye. Piştî şoreşê, Xelîl li Bexdayê hatiye desteserkirin û cezaya dardekirinê dane wî.
Piştî demekê Xelîl serbest hatiye berdan. Xelîl di sala 1975an de hevjîna xwe ya ducanî û 2 zarokên xwe hiştine û çûye Sûriyê û ji wir jî xwe spartiye Libnanê.
Piştî Libnanê jî çûye Sûdanê û li gundekî wî welatî niştecih bûye. Xelîl li wir jî zewiciye û 4 zarokên wî çêbûne.
Demeke dirêj di derbarê hevjîn û zarokên xwe de bêagah maye û di van demên dawîn de bi malbata xwe ya li Kerkûkê ketiye têkiliyê.
Gandî ku kurê Xelîl e û gava Xelîl ji Başûrê Kurdistanê derketibû, ew jî di rehma diya xwe de 5 mehî bû, piştî ku Xelîl bi wan re kete têkiliyê, ji Kerkûkê rabû û çû bajarê Xertûm a Sûdanê. Tîma Rûdawê jî bi Gandî re çûbû Xertûmê û bûbû şahidê gihiştina wan.
Gandî gotibû: “Ez bi awayekî sêwî hatim dinyayê. Lê niha ez gihiştim bavê xwe û niha ez weke ku ji nû ve hatime dinyayê.”
Xelîl Ehmed li Xertûmê diyar kiribû: “Welat dayîka mirov e. Kurdistan jî dayîka min e. Kes tine ye ku ji dê û bavê xwe hez neke. Zarokên min ên vê derê Kurdistan nedîtine. Tenê ji bo rojekê be jî, ez hêvî dikim vegerim Kurdistanê.”
