Her şey gözümüzün önünde oldu,
yanı başımızda çağımızın en büyük toplu sivil Kürt katliamına tanık olduk. En ahlaksız savaş yöntemlerini uygulayan gözü dönmüş çetelerin birkaç metre ötemizde çocuklarımızı katletmesine engel olamadık. Duyamadık bir sahur vakti yükselen feryatlarını. Çoğu uykusunda, yatağında hunharca katledildi.
Ne kadar farkındayız olan bitenin bilmiyorum ama bu normalde bir halkı ayağa kaldıracak, tüm ezberlerini ve siyasetini değiştirecek büyük bir katliamdı.
Ancak maalesef Kürtler bile kanıksamış her şeyi, ne kadar ve nasıl öldürüldükleri pek fark etmiyor. Ne hayatlarında ne de siyasetlerinde büyük bir değişikliğe neden olmuyor.
Halbuki büyük bir kinle nefretle küçük çocuklarımızı boğazlayan bu caniler gücü yettiğinde kolayca soykırım da yapabilir.
Halepçe\'den bu yana görülen en büyük toplu Kürt katliamıydı Kobanê’de olanlar. Güvende olamıyor bir türlü bu halk. Kazandığı onca mevziye, verdiği onca bedele rağmen hepimizin gözü önünde zaman bir anda Zilan oluyor, Dersim oluyor, Halepçe-Enfal oluyor...
Gözümün önünden gitmiyor, battaniyelere sarılı küçük bedenler, yaşlı kadınlar-evlatlar-babalar ve bebekler. Hangi intikam, kaç tane çetecinin öldürülmesi teselli olabilir bu acıya, bu yapılan zulme.
Bugün IŞİD\'in terör estirdiği hiçbir ülkede çeteciler böyle kolay kolay şehirlere sızıp sivil halkı katledemiyor. Delik deşik olmuş naylon devlet Irak\'ta bile, ama Rojava\'da hepimizin gözü önünde, hepimiz uykudayken çocuklarımız, kadınlarımız hunharca katlediliyor.
Rojava\'daki savaşı az çok takip eden YPG\'nin bu çetelere karşı operasyonel üstünlüğünü, gücünü bilir ama bu yetmiyor Kürtleri korumaya.
Ortada operasyonel güçle doğru orantılı olmayan bir siyasi yanlışlık var. Ne kadar savaşırlarsa savaşsınlar, ne kadar düşman yok ederlerse etsinler güvende olmuyor Kürt çocukları.
Geçenlerde IŞİD’lilerin, sempatizanlarının sosyal medya hesaplarına bakarken, “Kürtleri nasıl yeneriz” sorusuna cevap aradıklarını gördüm.
Birisi “onları zayıf düşürmenin tek yolu Kandil ile Barzanî arasındaki bağlantıyı tümden kesmektir” diye yazıyordu. Evet, bir çetecinin ağzından çıkıyordu ama gerçek buydu. Zira Başur’la Rojava’nın nereden bakarsanız bakın coğrafi, siyasi ve ticari kaderi birbirine bağlıdır.
Bunu söylemek için ne bir Ortadoğu uzmanı olmaya gerek var, ne de büyük bir analiz yeteneğine her şey ortada. Belki ağızlarda sakız oldu, belki çok tekrarlandı ama başka alternatif yol yok, gerçek bu.
Kürtleri güvende tutacak tek şey Kürtlerin ideolojileri partileri bir yana bırakıp böyle bir zamanda birlik olmasıdır. Yepyeni tertemiz bir sayfa açmalarıdır.
Bakur’la Rojava’nın arasındaki tek engel bir tel örgü olabilir ancak yardımı ve yapacakları sınırlıdır. Hele de Türkiye gibi bir devlet tepelerindeyken.
Kim ne derse desin bu süreçte Kürtlerin makus talihini değiştirecek. Çocuklarını güvende tutacak en önemli şey Rojava ve Başur\'un ortak hareket etmesidir.
Bunu test etmek için Kobanê gibi daha kaç büyük felaketin, katliamın yaşanması gerekiyor! Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.
