Kanıma Dokunuyor Kirve

Halimiz nicedir, oysa
Yaşamdan kıl çeker gibi
Beterinden sayılır
İntiharlardan cinnetlerden...
Kendi fistanımızı
Biçer gibi kendimizin
Kara(rı)mızdan ve de
Tenha da ağladığımız...
Niceydi gözlerimiz, oysa
Dağ devirir gibi
Sevinçlerimiz...
Beyaz bayraklar kaldı
Namuslu ellerimizin çaresiz
Avuçlarında,
Oooy ooy Qurban...
ez bimrim lo.

Sığmaz kederler
Göğsümün kırsal yurdunda
Katil fırtınalar gagasındayım
Eyvahım uzağa düşer
Çok uzaklara... çok.
Çıkagelmez kervanım
Güneşim kirlenmiş kışlar içinde.
vaay vaay vay

Bunca sahipsiz mezar
Bunca düş harabeleri
Bunca mı olacaktı
Kendimizin içinde kendimiz
Yitik...
ez bimrim lo
Ez bimrim...

Oysa ne çok oğul besledim
Ne de endamı cihan keser
Kızlarım...
Oysa ne de azaldı ellerim
Bir tütüne sarmaya
Muhtaç...
Bir ben kaldım yetim
Bir ben kaldım ortasında ...
Ortasında,
Amed yaylasının...

****

Bu dağ karacadağ çocuklar
Bu dağ fatihalara fatiha okumuşların sığınağıdır...
Yüreği fırtına parçası
Eyvahı tanrılar düşürür
Tahtından...

Umut düşende kapıya
İsyan ve barikatlar kıvamında
Çıka gelende türkülerimiz...
Alevi mumlar kadar kutsaldır
Başımız... çocuklar aşkına...
Sen bir tütün sar kirve

Külleri kefen karası olsun
Ve bu son kavgamız
Olsun bu dağlarda...
Bir daha kirve bir daha
Ellerimden tutacağım
Her ne olacaksa
Ama beyaz bayraklardan
Olmasın...

Olacaksa akan kan kızılından
Olsun...

Halimiz nicedir oysa
Kanıma dokunur oldu kirvem...
Kanıma dokunur oldu...