Üç Kibrit Çöpü

Üç zindan zulası,

Ateş kıvamı, çelengi hançer…

Öfke danteli,

Çeyizlik kardelendir,

Yüreğinin dağlı yanı,

Köpürür ve ışıl ışıldır…

Endamı köz salkımı ve asi,

Sevdası intihar parçası…

Yekpare zindandır, esarettir,

Mahşer karası, zulümdür…

Ve kız yanağı değil,

Öperken, çıldırasıya ve utangaç,

Oof ki of,

Göğsüne idamlar konmuş,

Cıvan ölmenin demidir…

Üç kibrit çöpü,

Üç halaybaşı isyan,

Üç filinta çığlık,

Selamsız sabahsız kavgadadır…

Korkunçtur ve zerdeşt-i kızıl,

Ve ardı sıra turna katarı,

Kürt dağlarına göçer..,

2

Üç kibrit çöpü,

Biri karanlığı vurur, gün yüzüdür…

Zulüm zindanların göğsünde,

Fitildir, fünyedir. kül eder…

Biri, ateşe verir bütün yolları;

Boyun bükenin,teslim olanın,

Ihanete meyil verenin…

Ve de namert divanında,

Diz çöküp dil dökenin…

Biri, isyandır, dağ doruklarında,

Seher zamanlarına Newroz tutuşturur,

Kawa’dan, Dehak’lardan bu yanı…

Ve yaman tüfeklerin ağzından,

Her kavga kendi ustasını anlatır…

Ve dağ omuzlarından,

Akıp gelen sağanak Güneş selleri…

Namlunun rahmindeki umut,

Yüreğini yamaçtan yukarı kaptıran,

Akın akın,

Şafak kızılı ve gün mavisini

Mısrayı mısraya yoldaş eden,

Barikat türküleridir…

__MERVAN NASIM__

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.