Roboski (Yüreğimin Yırtılan yeri)

Siz böylemi sevdiniz yaratılanı
Yaradan yaratmış diye
Öyle ya,
Yaratılan kürt olunca
Yaradan kimin umurunda…

Kaç takvim eskidi, lügatınızda
Gavur dağından bu yanı
gavurdan da beter, gavura sayıldığımız…
Beladan belaya sürgün
Gezer durur ahvalimiz…
Zerdüşti, Kızılbaş, yezidi
eşkıya, vatan hainiyiz…
Fermanı, fetvası, sevap kesmişler,
Katlimiz, külümüz vacipmiş
bizim…

2

Zamane tanrılar döker
çocuk başımıza cehennemlerini.
Yanar fukara yanımız
Sahipsiz, kimliksiz, künyesiz
kaçak başımız…
Yakılır, yanarız
koynumuzda külümüz kalır…
Bir ömre, bir yaraya, bir küle
Zimmetlenir kalırız…
Oysa ne de çok,
Kirveyiz, kanla kederle yazılmış
Can pahasında selamın
demiyiz…
Dosta yol olur,
yol olur, dosta çıkarız…

3

Biz ki,
Bu topraklarda, karasabandan da evvel,
Tanenin, başağın ilk sahibiyiz…
Ak güvercin, alacalar, yusufçuk
avucumuzdan bilir,
harman, hasat payını…
Biz ki,
Sayısız cihan besledik kapımızda
çarmıhlarda taşa tutulurken tanrılar…
Yoldaşa yol,
Kavmi kardaşa yolcuyuz
Kürdistan’da…
Damlası alnımızda çatlar yağmurun
Öfkesi topraktan evveldir,
Irmağımızın…
Kaç yüz bin esmer çocuk saydım
ben bu dağlara, kefensiz, kundaksız
Kaç kahpe ihanette uzattım durdum
Çocuk başımı,
Kaç kıtlığa, katliama göğsümüz yarılır
Hâlâ...

4

Yaradan umurunda mı sizin
Yoksa,
Bir tek yetimin payı
Yağmaya, talana, vurguna
kurduğunuz sofranın…
Zulmün, kıyımın, katliamın,
Kürt dağından bu yanı,
Bir tek kürdün, dile gelse hesabı
Giyotin yemişten beter,
kelleniz öteye, gövdeniz beriye düşer…
Düşer de,
Dönüp bakanda yok, medeniyet tahtından,
Öyle ya,
Ne bir, sahibin sahibiyiz,
Ne, medeniyet katında sandalyemiz
Ne de,
Banknot suretine, resim basanımız…
Dedik ya, az evvel
vatansız vatan hainiyiz…

5

Önce göğümüzü çaldılar.
Yüklü bulutları
karnında yağmurlarıyla…
Taneyi damlaya,
kavmi kardaşa düşman ettiler…
Sonra…
Sonrası zulümden ibaret,
Enfaldir, Halepçedir, Dersimdir.
Sonrası, ROBOSKİ,
yüreğimin yırtılan yeridir…
Yarısı çocuk,
Her biri, dalda birer tomurcuktular…
Otuz dört hewar,
Otuz dört ana yüreği
otuz dört yerinden yırtılır…
Ne kılı kıpırdar yaradanın
Ne yaradan umurundadır,
cellatların…

6

Ekmek dağların ardıydı
Zehir zıkkımdan beter…
Zemheri buzul
Dal tomurcuk açmaya görsün
donar kül eder..
Ve o çocuklar, namuslu yürekleriyle
Ve kaçak, firari elleriyle,
yarıp geçtiler,
öbür yüzüne,gecenin..
Ötesi bıçak ağzıydı, gecenin
Yedi düvel puştluk akar
Yolboyları, çakal zulası…
Sırtında yoksulluk eskimez
Hançeri ağzında, yaradan beter
Her ihtimal yol vermez adama
gözlerin taa uzakları vurmazsa eğer
Taa uzakları vurmazsa
Çığlık nehirleri, sabırsız yüreklerde

7

Önce,
Yamaca, bir salkım gibi yakıştılar…
Sonra birer tütün yakıp,
geceye savurdular …
Kahpelik hariç,
Her canlı,
Karıncalar, karaca, börtü böcek
kendi kuytusundaydılar...
Sonra vadiyi,
Bir ırmaktan akar gibi, geçtiler…
Tenhaydı,
Gece, toprak gibi ağır
kara bir yılan kadar haindi.
İhtimal, ihmale gelmezdi,
bıçak ağzında gezer gibi… Yorgundular,
Bir iki mısra halepçe mırıldandı,
Encülerden biri,
“Hewar Hewar Hewar, Fermanı Fermanı”
“Qirina dayik u bavane”

8

Sonra bir tütün daha sardı,
çakmadı çakmağı, bir türlü…
Hayra yormadı,
durdu, etrafa baktı, ürperdi,
Gökyüzüne dikti gözlerini,
hiç sevmedi, dalıp gitti…
Şafak, kustu kusacak gibiydi
Oysa
Ne çok isterdi ki ayağının ucundan
Fırlayıp uçan bir keklik takımına
İrkilmeyi…
Umut etmeyi yardan yana
Deşmek misali karnını
Seher vaktinin…
Açlığa budanmış sofraya
Esmer çocuklara,
Varmak niceydi…
Bir tek gökyüzü kalmıştı umuttan yana
O da bütün yıldızlarını dökmüştü…

9

Önce geceyi yokladılar, esrarkeş takımı,
tas tamam keşif uçaklarıyla…
Yılandan sessiz, çakaldan namussuz…
Sonra,
Allahsızlık, kalleşlik faslıdır ,
en ölüm kusanı, savaş uçaklarıyla…
Kitlenir nişangahları,
üstüne üstüne çocukların…
Cehennem dökmeye,
medetsiz, korkunç ve amansız…
Yangın saçanlar, fosfor, sinir gazları
sağanak napalm yağmuru , altındasın…
Eyvaha, Hewara kalmadan,
sahipsiz, vatansız, günahsız…
Otuz dört Hewar
Otuz dört ana yüreği
otuz dört yerinden yırtılır…
Ne kılı kıpırdar, yaradanın,
Ne de,.
Yaradan umurundadır, cellatların…

10
Yekpare döktüler
Üstüne üstüne çocukların
Yekpare cehennem…
Puşt ve pusu yanıyla, zulüm…
Kül ve irin ırmakları
Tükürür geceye, tanrılar…
Çocuklar bir yana,
Tanrılar bir yana düşer…
Ve o çocuklar bizimdi.
O çocuklar ki,
Tuza, tütüne muhtaç yanımız…
Hewarımız, hain!, eşkıya yanımız…
Dedik ya Qurban az evvel
vatansız vatan hainiyiz
Ne bir sahibin sahibiyiz
Nede banknot suretinde resmimiz
Bir tek biz biliriz,
Yırtılan yüreğin kederini…
Bir tek biz biliriz,
At sırtında,
katır sırtında, ölü gitmesini…

11

Bir yanım mahşer yeri,
hewarım çıkmaz,
Vurulmuş, paramparçayım,
kurda kuşa kalmış ,
külümüz…
Bir yanım,
Öldüm desem, namerdim…
Haine, namusuza inat
Dağ yaran ahdımız ile
Ve asi ,
korkusuz, kaçak yanımız ile
tepeden tırnağa kavgayız…
Ve alnımızda Güneş sureti
Kaygusuz, kavganın mahşeri
Bal kıvamını,
Çeperinden delikanlı Newrozlar taşar
Sol göğsümüzün…

12

Gam yesem namussuzum,
Tepeden tırnağa kül,
bir yamaç kavgasında..
Mertçe olaydı…
Bizi gözüne kesen,
yolumuza kendi çıkaydı, hani…
yeke yek, mavzer şivesiyle….
Yada, dost düşman
Yedi düvel, yetmiş iki millet,
gözü önünde, cihanın…
İyi çocuklara, sevdalılara,
firariye…
Tepeden tırnağa, ölüm,
Erkekçe olaydı,
bir er meydanında….

Yalanım varsa, gözüm önüme aksın, Qurban…
Ağzımızda kül,
yar yüzü, nasip olmasın…

13
Onlar,
Fıratın, diclenin, içilmemiş yanı,
Dönen, değirmen taşına yoldaş
Ezilen tanenin, kurulan sofranın,
sevinci, umudu, bereketiydiler…
Molotof kavgaların,
Tüfekli selamların
yoldaş yüzüydüler…
Onlar,
Yüreğimin yırtılan yeri,
Ekmeğin emekçi yüzü
yürekleri birer cihan parçasıydılar…
Siz böylemi sevdiniz yaradılanı,
yaradan yaratmış diye…
Yoksa yaratılan, kürt olunca
yaradan, umurunda mı sizin…
Siz, Böylemi sevdiniz ROBOSKİYİ…
SİZ ÖMRÜNÜZDE YARADANA
HİÇ AMA HİÇ İNANDINIZMI Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.