Nature Cell Biology dergisinde yayımlanan habere göre, fare gövdesine nakledilen bir grup hücre, bağışıklık sisteminin önemli bir parçası olan timüs bezine dönüştü
Organ nakillerinde yeni seçeneklere kapı açabileceği belirtilen bulguların umut verici olduğu belirtilmekle birlikte, insan vücudundaki tedavilerde uygulanabilmesi için daha uzun yıllar geçmesi gerektiği kaydedildi. Timuş bezi, kalbin yakınında yer alıyor ve hastalıkla savaşan bağışıklık sisteminin bir parçası olan T hücre üretiyor. Edinburg Üniversitesi Rejeneratif Tıp Merkezi\'ndeki araştırmacılar, çalışmalarına bir fare cenininden aldıkları hücrelerle başladı. Bu hücreler genetiksel olarak \"yeniden programlandı\" ve timüs bezinde bulunan türde hücreye dönüşmeye başladı. Bu hücrelere diğer destekleyici nitelikli hücreler eklendi ve farelerin gövdelerinin içine yerleştirildi. Geçen yıl da, laboratuvarda yetiştirilen insan beyni 9 haftalık bir ceninin boyutlarına ulaşmıştı. Çok daha basit bir organ olan timüs bezi, yürütülen bu deneylerde tamamiyle işlevini yerine getirebilen boyuta ulaştı.
T hücresi
Araştırma ekibinde yer alan Prof. Clare Blackburn, ekibin, elde ettiği sonucu farkettiğinde büyük bir heyecan yaşadığını kaydetti. Prof. Blackburn, BBC\'ye verdiği mülakatta, \"Son derece basit bir yöntemle yeniden programlanan hücreleri, tam anlamıyla işlevini yerine getirebilen eksiksiz bir organa dönüştürebilmemiz, bizim için tam bir sürpriz oldu. Bu çok heyecan verici bir gelişme. Rejeneratif tıp alanında da çok umut verici bir adım.\" dedi. Bu çalışmanın ilik nakline ihtiyaç duyan hastalar veya doğuştan itibaren timüs bezleri çalışmayan çocuklar için yararlı olabileceği kaydediliyor. Timüs bezi yaşlanmayla küçüldüğü ve bağışıklık sisteminin zayıflamasına yol açtığı için, timüs bezinin güçlendirilmesinin yaşlı hastalar için de yarar sağlayabileceği belirtiliyor. Ancak bu araştırmanın, hayvanlar üzerindeki çalışmalardan hastane ortamına taşınması önünde çeşitli engeller var. Şimdiki yöntemde cenin kullanılıyor. Bu da, geliştirilen timüs bezinin, hastanın kendi dokusuyla aynı olmayacağı anlamına geliyor. Araştırmacıların ayrıca, nakledilen hücrelerin kontrol dışı büyüyerek kanser tehlikesi yaratmayacağından emin olmaları gerekiyor.
