Eşi PKK’ye katılan, çocuklarından biri 107 yıl hapis cezasıyla tutuklu olan, 27 yıl hapis cezası alan bir diğer çocuğu ise tahliyesinin ardından yurt dışına çıkmak zorunda kalan Ayşe Yavuz’un hikayesi, devletin Kürtleri nasıl baskı altına aldığına dair çarpıcı veriler sunuyor.
Henüz çocukken 12 Eylül askeri darbesinin ardından Siirt’in Yokuşbağlar köyünden ailesi ile birlikte Adana’ya göç etmek zorunda kalan Ayşe Yavuz’un hayat hikayesi, Kürt sorununda çözümsüzlük politikalarının insanların yaşamlarına nasıl yansıdığını göstermesi açısından dikkat çekici. Ailesiyle birlikte Adana’ya göç etmek zorunda kalan Ayşe Yavuz, burada kendisi gibi zorunlu göç mağdurlarından akrabası Muhyettin Yavuz ile evlendi. Devletin peşlerini bırakmadığı Muhyettin Yavuz, 1990’lı yıllarda ‘örgüte yardım ettiği’ iddiasıyla tutuklandı ve 12 yıl Kürkçüler Cezaevi’nde tutuklu kaldı. Devlet, küçük yaşta çocukları ile birlikte yaşamına devam ettirmeye çalışan Ayşe Yavuz ve çocuklarının da peşini bırakmadı. Eşi cezaevindeyken bu kez de Yavuz’un çocuğu Halit Yavuz, Adana’da düzenlenen eylemlere katıldığı gerekçesiyle gözaltına alınarak tutuklandı. Hem eşi hem oğlu tutuklanan Yavuz’un, daha sonra da diğer çocukları İsmail ve Halime Yavuz defalarca gözaltına alındı. Çocukları okulu bırakmak zorunda kalan Yavuz’un eşi Muhyettin Yavuz, 12 yıl tutsaklığın ardından serbest bırakıldı, fakat 3 yılın ardından tekrar tutuklandı. İkinci kez 1 yıl süren tutukluluğunun ardından serbest bırakılan Muhyettin Yavuz, ceza tehdidi ile karşı karşıya kalınca PKK’ye katıldı.
BİR OĞLU ZİNDANDA DİĞERİ SÜRGÜNDE
Eşinin PKK’ye katılmasının ardından üzerindeki baskılar daha da artan Ayşe Yavuz, bu kez de İstanbul’a göç etmek zorunda kaldı. Fakat değişen bir şey olmadı. Daha önce tutuklanan oğlu Halit Yavuz’un 107 yıl hapis cezası ile yargılaması devam ederken, diğer oğlu İsmail Yavuz da, İstanbul’da gözaltına alınarak tutuklandı. Hakkında ‘örgüt üyeliği’ ve ‘patlayıcı madde bulundurmak’ iddiasıyla 27 yıl hapis cezası istenen İsmail Yavuz, 1 yıl tutuklu kaldı. Daha sonra setbest bırakılan İsmail Yavuz, yeniden cezai tehditle karşı karşıya kalınca 2014 yılının başında Avrupa’ya gitmek zorunda kaldı.
‘DEVLET DAĞDAN BAŞKA YOL BIRAKMADI’
Ayşe Yavuz ise tüm yaşadıklarına rağmen mücadeleden vazgeçmedi. İstanbul’a göç etmesinin ardından Tutuklu Aileleri Dayanışma Derneği (TUAD) yöneticiliği yapan Yavuz, çözüm sürecinden umutlu. Yavuz, son dönemde çocuklarının PKK tarafından kaçırıldığı iddiasıyla eyleme başlayan ailelerin eylemlerinin ardından hükümet yetkililerinin yaptığı ‘PKK çocukları kaçırıyor’ açıklamalarına öfkeli. Eşinin devletin baskısından dolayı PKK’ye katılmasına, bir oğlunun hâlâ cezaevinde olmasına diğerinin de yurt dışına çıkmak zorunda kalmasına isyan eden Yavuz, “Benim eşim de işte bu devlet baskısı yüzünden dağa gitti. Tekrar cezaevine girmek istemedi. Devlet ona başka yol bırakmayınca dağa çıktı” diye konuştu. Cezaevinde olan çocuğunun durumuna da dikkat çeken Yavuz, devletin Kürt gençlerine yaptığı baskılara değinerek, “Hani Başbakan Erdoğan diyor ya ‘PKK çocukları dağa kaçırıyor’, demiyor ki ‘Benim baskımdan dolayı gidiyorlar.’ Keşke cezaevinde olan oğlum da dağa gidebilseydi. Şimdi devlet onun ömrünü cezaevinde çürütecek” dedi.
‘BU İNSANLARIN NEDEN DAĞA GİTTİĞİNİ DÜŞÜNSÜNLER’
Kendisinin gördüğü devlet baskısını, yüzlerce Kürt kadının, gencinin, çocuğunun gördüğünü ve bu baskının devam ettiğini söyleyen Yavuz, “Erdoğan ‘Acaba bu çocuklar neden gitti dağa?’ diye sormuyor. Hep bu baskılardan, işkence ve gözaltılardan dolayı gitti. Ben bıraksaydım yurt dışına kaçan oğlum da gidecekti. Çocuklarımız, polislerden o kadar işkence ve baskı görmüşler ki o yüzden gidiyor dağa. Kimse zorla yollamıyor çocuklarımızı dağlara. Çocuklarımız Pozantı’da tecavüze uğradı. O çocuklar şimdi cezaevinden çıksa dağa gitmez mi? Gider” diye konuştu.
