Aydın Engin'in, "Ya seçim olursa ve avuçlar yalanırsa…" başlığıyla yayımlanan yazsının bir bölümü şöyle:
Şimdi buyurun size çok sayıda kamuoyu araştırma şirketinin Ağustos 2021’de “Bu Pazar seçim olsa” sorusuna aldığı cevaplarla, olası oy dağılımını bir arada gösteren bir link. https://www.haberler.com/2020-anketleri-anket-sirketlerinin-tum-secim-13484055-haberi/
Şimdi de elinize bir kalem alın. İlkokul düzeyinde aritmetik bilgisi bile yeterli. Gönlünüz hangi sonuca yatarsa yatsın, sayıların soğuk ve keskin dili apaçık gösteriyor:
Seçimin sonucunu, yani yeni cumhurbaşkanını HDP oyları belirleyecek.
Pek çok sosyalistin, ilkeli demokratın oylarını da gönül rahatlığı buna ekleyebilirsiniz.
Yani ikinci turda yarışacak iki cumhurbaşkanı adayından Tayyip Erdoğan’a verilecek oylar AKP + MHP + BBP + HÜDA PAR oylarından oluşacak.
Haydi buna şu günlerde Saadet Partisi yönetimi ile kendini “milli görüş lideri” ilan etmiş Oğuzhan Asiltürk arasında patlak veren itiş kakışta Erdoğan lehine bir oy kayması olsun. Haydi Erbakan’ın oğlu olmaktan öte bir hüneri bilinmeyen delikanlının başkanlığındaki adını bile hatırlamadığım partinin de Erdoğan iskelesine rampa ettiğini varsayalım.
Aritmetik buna “I-ıh… Erdoğan yine de yüzde 51 oy alamıyor” demekte.
Gelelim karşıdaki siyasal bloğa.
Şimdilik CHP + İyi Parti + (fireli ya da firesiz) Saadet Partisi muhalefetin cumhurbaşkanı adayına oy verecek.
Haydi bunlara yüzde 2-3 duvarını henüz aşamamış, Babacan’ın DEVA, Davutoğlu’nun Gelecek partilerinin oylarını da ekleyelim.
Ne çıktı?
Aritmetik yine soğuk bir cevap veriyor: “I-ıh… Bu kompozisyon da Erdoğan’ı geçemiyor…” demekte...
Yani soruyu aritmetik bilimiyle cevaplayacaksak (başka neyle cevaplanır bilmiyorum) cevap belli;
Seçimin sonucunu, yani yeni cumhurbaşkanını HDP oyları belirleyecek.
Hoşlanın hoşlanmayın, sevinin ya da üzülün, kabul edin ya da reddedin; ister “Olabilir ama HDP önce PKK ile arasına mesafe koysun” klişesine sarılıp işi yokuşa sürün.
Sonuç değişmiyor: Seçimin sonucunu, yani yeni cumhurbaşkanını HDP oyları belirleyecek.
Bu “kilitlenme” durumu öyle kapalı kapılar ardında siyasal pazarlıklarla aşılamaz.
Keza “İkinci turda Kürt seçmenlerin eli mahkûm abi” gibi ilkesiz, bezirgân siyasetçisi ağzıyla zevzeklik yapanlara da metelik kadar değer vermemek gerek.
Peki bu kilit nasıl açılır?
Bu konuda bugüne dek pek çok yazı yazıldı. Siyaset bilimcilerden, siyasal analizde ustalaşmış gazetecilere kadar pek çok kalem hemen hemen tek bir cevapta buluştular:
AKP iktidarına son vermek, Tayyip Erdoğan’da ifadesini bulan ve ülkeyi pusulasız, dümensiz bir gemi gibi oradan oraya savuran tek adam yönetiminden kurtulmak için öyle ittifaklar, ittifak protokolleri, seçim koalisyonları gibi taşıma suyla değirmen döndürmek yerine seçim için (Dikkat: Sadece seçim için) çok yalın birkaç ilkede buluşmak. Hiç kimse kendi siyasal çizgisinden, seçim öncesinde de sonrasında da vazgeçmeyecek. Sadece seçim için buluşabilecekleri ilkelere titizlikle uyacak ve bütün (evet bütün) seçmen kitlesine bu ilkelere kesinlikle uyacaklarına ilişkin söz verecekler.
O kadar…
Bu ilkeler nedir diye soracak olursanız…
Yazılan çizilen, önerilenlerden rastgele seçtiğim bir kaçını sıralayayım.
Parlamentonun kesin üstünlüğü.
Evrensel hukuk ilkelerine bağlı bir hukuk devleti
Bağımsız yargı
Devletin bütün organ ve icraatlarının denetlenebilirliği. Sayıştay, Danıştay, YSK, Yargıtay, AYM gibi kurumların denetim işlev ve yetkilerini tam yerine getirebilecekleri anayasal güvence.
İktidarlara çevreyi titizlikle koruma zorunluğu.
Eşit haklı yurttaşlık temelinde bütün kamu görevlerinde liyakatın önceliği ve kayırmacılığa son…
Üç eksik iki fazla benzer ilkelerde birleşen bir seçim bloğu. Dilerseniz bir “Demokrasiye dönüş bloğu” diyebilirsiniz.
Bugünkü siyasal kilidi açmak için başka bir önerisi olan varsa dile gelsin. Benim aklım bu kadarına erdi.
