Resmi dil olması gereken Kürtçenin iki lehçesi (Kırmanci ve Dımli) seçmeli ders olarak yeniden gündeme getirildi. Artık herkes bunun seçimde Kürd oylarını almak için yapıldığını, bu ve benzer vaatlerin seçimden sonra ya unutulacağını, yada hayata uygulanmasında çeşitli bahanelerle ile engel olunacağını da herkes biliniyor.
Dil Bir millet için sadece iletişim aracı değildir. Bir milletin dili binlerce yıldan bu güne zenginleşip gelen kimliğinin olmazsa olmaz parçasıdır. Yıllarca yasaklanıp inkar edilen Kürdçe'yi dil uzmanları Farsça dahil, bütün Hind-Avrupa dillerinin anası olduğunu belirtiyor ve konuşulan diller arasında zenginlikte 9 sıraya koyuyorlar. Zengin bir dil baskı ve yasaklar ile yok edilemiyor. Bir dili ancak ondan daha zengin bir dil yok edebilir. Zayıf bir dil bunu yapamaz. Bu bilinmesine rağmen
Kendi yurdunda,30 milyonluk bir milletin,zengin olan dili resmi dil olarak kabül görmesi gerektiği halde yasaklar konarak sadece seçmeli dil olarak kabul edilmesi ağır ve onur kılıcıdır."Anadil bir milletin şerefidir" dedikten sonra kadim bir ulusun kadim dilene bu yasağı koyanlar için de ziyadesi ile utanılacak bir uygulamadır.
Ulufe dağıtır gibi yarım yamalak tanıdıkları haklara Kürd'ler şimdilik Kürd'ler bu gün mecburiyetten"Yetmez ama evet" deseler bile bunlarla asla ve kat'a yetinmeyeceklerini herkesin bilmesi gerekiyor.
Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.