Dil Bir Milletin Varlık Sebebi Değildir!

‘Dil bir milletin varlık sebebidir’ ifadesi hem yanlış, abartı içeren, hem motivasyonu azaltıcı, hem yılgınlık vericidir. Yüz yıl süren ağır ve kararlı asimilasyon yüzünden kullanıcısı azalan ve azalmaya devam eden Kürdcenin varlığı, yaygınlığı milletin varlık sebebine bağlanamaz. Bağlanırsa, çok katmanlı ve paradoksal problemlere yol açar.

İfade, dünyanın neresinde yaşarsa yaşasın, Kürdce bilmeyenlerin kaybedildiği, kaybedilmek üzere olduğu anlamına gelir ve anadilini konuştuğu millete tabi olduğu hissini uyandırır. Bu söylem, Kürdce bilmeyenin Kürdlüğüne zarar verici ve otoasimilasyonu hızlandırıcı psikolojik etki de oluşturabilir.

Kürdce bilenin bilmeyene üstünlüğü, ayrıcalığı yoktur. Kim coğrafyasına ve toplumuna aktif ve kesintisiz emek veriyorsa o sıradan bir koruyucu ve inşacıdır.

Kürdcenin yaygınlaşması, seçmeli dersler ve resmileşmesi için elbette daha fazla gayret etmek gerekiyor ve edeceğiz ancak herhangi bir değerin zayıflaması, erimesine panik olmamak lazım çünkü panik bulaşabilir, yayılabilir. Her yaklaşım ve tutum yerli yerinde, ölçülü, kararında ve kontrollü olmalı.

Toplum içine tehdit ya da korku veren, dışlayıcılık, ayrımcılık hissi veren bu yersiz blöfe, bu iç sopaya, iç korkutmaya gerek yok. Asimilasyon geçmişi yüzünden, Kürd Kürdce bilmese de Kürddür. Bir Kürd; coğrafyasının, toplumunun refahının ve huzurunun derdinde olmaya başladığında ancak, anadili dahil her türlü bölgesel değerin gördüğü hasarı fark etmeye ve onarmaya başlayacaktır.

Kürdce bilmek ayrıcalık, üstünlük nedeni değildir.. Kürdce bilmek birini en verimli Kürd yapmaya yetmez..

Kürdce bilen Kürdlere tekrar belirteyim: ‘Ben, Kürdce bilmeyen Kürdleri temsil ediyorum.. Biz çok sayıdayız; bizi ne yapacaksınız ve bizsiz ne yapacaksınız?’

Anadilini, coğrafi federe yönetim modeli talebi ve bu modelin yapılandırılması ve uygulanması kurtarabilir ve resmileştirir. Bu talep motivasyonu da artırıyor, ciddileşmeyi ve modeli önerisini bölgede yapılandırmak için emek harcamayı da gerektiriyor.

Yaşayan tek bir Kürd bile Kürdceyi bilmese de, Kürdceyi yeniden diriltecek olan coğrafi statüdür yani federe yönetimdir. Asimile olmuş yani başka bir millete aidiyetini ifade eden her bir Kürdün de tekrar ‘Kürd de’ hissetmesinin en güçlü yolu federe yönetim modelidir.

Bu nedenle ‘vurgu, öncelik, esas’ bölgedeki her anadilinde eğitim talebini gidermeyi güvence altına alacak federe yönetim modeli olmalıdır. Federe yönetim modeli örneğin Siirt, Mardin ve Urfa’da Arapça anadilinde eğitimi de kapsar. Yerleşik Türkler için Türkçe anadilini de kapsar! Çift ya da çokdilli eğitimi kapsar. Ayrıca modelin, inanç, kültür vd  boyutları da var!

Bölgenin rasyonelleştiğini, ciddileştiğini, metodikleştiğini, modernleştiğini federe yönetim model talebine uygun yaşamı kurgulaması belli edecek.