Marksizim’de Ulusal Sorun Yoktur?

Sömürgelerin hürriyet istekleri karşısında Wilson’un tutumunun ne olduğu pek belli değildir. Wilson Prensiplerinin açıklanmasına denk kurulan, Kürdistan Teali Cemiyeti; “Bu prensiplerin Kürdistan’da da uygulanmasını.” savunur.

Ahmet Önal

11.08.2018, Cts | 13:10

Marksizim’de Ulusal Sorun Yoktur?
Makaleyi Paylaş

Marks, İngiltere’ye karşı, İrlanda’nın özgürlüğünü savundu. Buranın özgül durumu için “bir ulusu ezen ulus özgür olamaz” demiştir. Ancak bunu genelleyici bir milli sorun olarak programlayarak bakmadı. Bunu, İngiltere’nin çözülmesi ve işçi sınıfının özgürleşmesine hizmet edeceğini düşünerek, tali bir durum olarak savundu. Marks’ta temel çözümlenmesi gereken çelişki; başta Avrupa’da olmak üzere, “Bütün ülkelerin işçileri birleşin” stratejik hedefi ile işçi sınıfının iktidara oturması idi. Feodal ya da pre-kapitalist toplumlarda ise; esas çelişki işçi sınıfının oluşması için kapitalizmin yaygınlık kazanaması idi. Bu nedenle, Avrupa’nın sömürge ve denetiminde tuttuğu geri ülkelere yaptığı kapitalist yatırımların, ‘devrimci bir öz taşıdığı’ düşüncesini savunuyordu.

Aynı anlayışla Marks, İngiltere’nin Hindistan’ı sömürgeleştirmesi, kapitalizmin yaygınlaşması ve kapitalizm öncesi ekonomi biçimlerini tasfiye edeceği için, destekledi. Dolayısı ile sorunu mazlum Hindistan halkının İngiliz sömürgeciliğine karşı mücadelesi olarak koymadı. Aynı şekilde Asya, Afrika, Güney Amerika ve diğer bölgelerde o tarihte pek yaygın olmazsa da var olan anti-sömürgeci ulusal özgürlük özlemini amaçlayan mücadelelerle ilgilenmedi.

Bu durumun böyle olmasının nedeni, Marks, teorik olarak ulusal özgürlük üzerinden sorunu proglamlaştırmıyordu. Eski ekonomik yapının çözülerek, daha ileri bir ekonomik ve toplumsal devrime hazırlık yapma/oluşturma üzerinden olguya yaklaşıyor ve ele alıyordu.

Ulusal Sorunun Kavramlaştırılması..!

Ulusal Kurtuluş sorununun kavramlaştırılıp, yaygınlık kazanması, 17 Ekim 1917 Ekim Devrimi ile Sovyet iktidarının kurulmasından ve Amerikan Başkanı Wilson’un kendi adıyla deklere olunan prensiplerinden sonradır. Ancak bu prensipler, yer yer keyfiyete ve devletlerin dönemsel çıkarları gözetilerek “bazı milletlere” tatbik edimemiş, çiğnenmiştir. Bu prensiplerin ihlali hem Wilson’un başkanı bulunduğu ABD ve o prensiplere imza koyan İngiltere, Fransa ve diğer emperyalist devletler, hem de Sovyet ve diğer “sosyalist” iktidarların savunduğu “Ulusların Kendi Kaderlerini Özgürce Belirleme Hakkı ilkesi” ihlal edilmiştir. Kürd ulusuna tatbik edilmediği gibi.

Sovyet liderleri, “Bütün ülkelerin işçileri ve ezilen milletleri birleşin” diyerek, emperyalizme karşı ulusal kurtuluş savaşı siyasetini programlaştırdılar.

1918’den sonra, ABD Başkanı Wilson, manda yönetimler oluşturmak suretiyle mazlum milletlerin yönetilmesi prensibini savundu.

Sosyalistler ise ezilen milletlerin özgürlük mücadelesi, “proleter devrimlerin yedeği, parçası” olarak formüle ederek bağımsızlıklarını savundu. Ancak burada, bu genel doğrunun yanına pratik yanlış sonuçlara varacak tespitler de yapılmış oldu. Buna en bariz örnek olarak, Türkiye, İran, Afganistan ve Çin’i gösterebiliriz.

Söz konusu bu devletler, sözde; “Devrimci önderlikleri ile...” tespitlerinin ardında iktidar oldular. “Proleter devrimin yedeği olacakları” öngörülen ve Sovyet yöneticileri Lenin ve Stalin tarafından, pek çok suçları da gizlenerek desteklenen iktidarlar, tespitlerin aksine; faşist, askeri bürokrat, soykırımcı ve sömürgeci karakterlerini sakladılar. O tespitler, yüzyıldır orada duruyor ve sol aynı muhafazakâr tespitlerle yaşıyor. Bu da söz konusu ülkelerde, ezen ulus solunun, ezilen sömürge milletlere karşı içten bir değişime, eleştiriye gelemediği, kendisi ile yüzleşmeyip, devletlerinin yanında saf tutuğunu gözlemliyoruz.

Hatta olayı daha geriye taşıyarak, “Marksizm’de ulusal sorun” şeklinde, olmayan şeyi, “var” gibi tanımlayarak ortaya çıktılar.

Bütün bu tespitlerin yeniden düşünülmesi, tartışılması ve aşılması gereklidir.

***

Bu hususta, Selahattin Ali Arik arkadaşımın da hatırlattığı üzere şunları aktarmamda fayda vardır:

08 Ocak 1918 tarihinde Wilson, “Yeni siyasi, toplumsal ve ulusal şekillenmelere ilişkin, 14 maddelik bir barış metni!” olduğunu açıkladı. “Wilson Prensiplerindeki amaç olarak, başta Hıristiyan unsurların, haklarının tanınması olduğunu söylüyor olsa da; prensiplerinin esas ya da birincil amacı, başkanı bulunduğu ABD’nin çıkarlarını korumak, savaşı durdurmak ve Sovyet Devrimi ile dünya gündemine düşen ‘Ulusların Kendi Kaderini Tayin Hakkı’ ilkesine misilleme idi. Metnin 12. Maddesi, Osmanlı Devleti ile ilgili idi. Osmanlı İmparatorluğu’nda yaşayan tüm milletler kendi geleceklerini belirleme (self determination) haklarının bulunduğunu belirtiliyordu. Arabistan, Ermenistan, Suriye ve Filistin’in yanı sıra Mezopotamya için de ön görülmekte idi. Ancak Self Determinasyon, Mezopotamya’da hangi millet ya da milletler için bunun öngörüleceği belli değil, esnek hatta muğlâk idi.
Bu prensiplere göre; büyük devletlerin küçük devletlere bağımsızlık hakkı vermeleri gerektiği belirtilmekte idi. Ancak henüz kendi kaderini idare edebilecek düzeyde olmayan uluslar bu seviyeye gelinceye kadar Cemiyet-i Akvam’ın tayin edeceği devletlerin mandası altında bulunacakları öngörülüyordu.”(1)

“Wilson ile diğer müttefik devlet liderlerinin ulusların kendi geleceklerini tayin etmeleri hakkı konusunda kullandıkları parlak cümlelerin evrensel bir kapsamı var gibi görünüyordu, ama gerçekte gerek bu ilkeler, gerekse ona bağlı olan milli azınlıkların korunması ilkesinin sadece Avrupa’ya uygulanması düşünülüyordu. Dünyanın öbür bölgeleri hemen hiç kale alınmıyordu. Sömürgelerin hürriyet istekleri karşısında Wilson’un tutumunun ne olduğu pek belli değildir.”(2)

Wilson Prensiplerinin açıklanmasına denk kurulan, Kürdistan Teali Cemiyeti; “Bu prensiplerin Kürdistan’da da uygulanmasını.” savunur.

Wilson bu sistemin Osmanlıdan ayrılacak olan uluslara da uygulanmasını istiyor. 28 Nisan 1919 tarihinde Cemiyet-i Akvam kurulur. Nizamnamenin 22. Maddesi, Osmanlı ile ilgilidir. Osmanlı bakiyesinden ayrılabilecek halklar arasında Ermeniler, Araplar (Suriye, Irak, Filistin ve Suudi Arabistan) vardır. Burada Kürdlerin adı geçmemektedir. Kürdistan olarak düşünülen bir kısım vilayetler (Van, Kars, Erzurum, Bitlis, Elazığ, Diyarbakır) Ermenistan içinde düşünülmüştür. Geri kalan Kürdistan (Doğu Kürdistan–İran Kürdistan’ı hariç) “Manda sisteminde siyasi olarak bağımsız veya otonom bir statüde ulus ve toprak bütünlüğünü arz etmiyor.” sayılmıştır. Kürdistan geride kalan devletin egemenliği altında bırakılmıştır. Bu prensipler esasında Ermeniler için tasarlanmıştır!

Ancak Wilson Prensiplerinin; Kürdlerin üzerinde siyasi etkileri olmuştur. Kürdler, Wilson prensiplerinde kendilerinden bahsedilmemesi ve Kürdistan’ın bir bölümünün Ermenistan sınırları içinde gösterilmesini tedirginlikle karşılamıştır. Ermenilerin egemenliğinde yaşamak, Kürdlerin hiç arzu etmediği bir durum olmuştur!

Bu Kürdlerde, eğer Osmanlı Devleti yoksa Kürdlerin bağımsız bir devlet kurma istemini tetiklemiştir. Wilson Prensipleri ise buna dayanak olabilmektedir. Zira Kürdlerin haklarına dayanak teşkil ettiği noktasında, Kürdistan Teali Cemiyeti tarafından; Wilson Prensipleri istenir ve desteklenir. Kürdistan Teali Cemiyeti, Wilson Prensipleri’nin Kürdistan’da uygulanması için Kürdistan haritası ve gerekli bilgileri toplayarak Amerika, İngiltere, Fransa ve İtalyan devlet temsilcilerine verirler. Ancak İttihatçılar ve Kuva-i Milliyeciler bunu çok kötü kullanırlar ve “Ermeni devleti Kurulacak, sizi de onlara köle edecekler!” diyerek, Kürdlerin özgür değil, kendi denetimlerinde hareket etmelerini sağlamaya çalışırlar. Bunda da başarılı oldukları görülmektedir. Sivas ve Erzurum Kongrelerinde ve 1924 yılına kadar, Kürdlerin Kemalistlere verdiği desteklerden biri de bu manipülasyon üzerinden sağlanmıştır. Burada soykırıma uğramış Ermeni ve uzun sürece yayılmış total bir soykırıma tabii tutulacak Kürdlerin, iki mazlum halk olarak uyanıklık ve ittifakları sağlanmış olsaydı, Kürdlerin ve Ermenilerin bugün farklı bir statüde olacakları tartışma götürmezdi. Ancak, Sovyet iktidarı da esasında anti-Kürd ve hatta anti-Ermeni bir siyaset ile Jön Türkleri ve Kemalistleri “ulusal özgürlükçü” değerlendirerek, “mazlumluk” atfederek, egemeni destekleyerek tarih karşısında haksız bir duruş gösterdikleri açıktır. Kadri Cemilpaşa, bu durumu şöyle ifade ediyor:

“Mazlum milletleri özgürlüğe ve bağımsızlığa kavuşturacak Amerika Cumhurbaşkanı Wilson’un 14 maddelik Prensiplerin-den Kürdlerin de yararlanmaya çalışma arzusuyla Diyar-bakır’da Hêvi Cemiyeti mensupları gençlerin girişimiyle, 1918 tarihinde Kürd Teâli Cemiyeti adıyla bir dernek kuruldu…” (3)

Birinci Dünya Savaş’ında Kürdler, Wilson Prensipleri ile aldatıldılar. En büyük İngiliz ve Amerikan yöneticileri, Kürdlerin de bu prensiplerin nimetinden yararlanacaklarını vaat etmişlerdi. Ankara Hükümeti’yle anlaşmaları, kendilerine bu vaatlerini unutturdu. Bir İngiliz diplomat şöyle demişti:

“Biz Kürdlere yalnız sınırlı bir toprak üzerinde hükümet kurulmasını vaat etmiştik. Hatta İskenderun Körfezi’nde bir deniz yolu vereceğimizi bile söylemiştik. O zamanki siyaset bunu gerektiriyordu, Kürdleri uyuşturmak lazımdı. Kürdlerin Mustafa Kemal hareketine vurmaları gibi muhtemel bir darbenin önünü almak lazımdı.”(4)

“Dolayısıyla Wilson prensibi gereği, tamamıyla bağımsız ve özgür bir Kürd devletinin kurulması için her şey Kürdlerden yanadır. Wilson’un 14 prensibinin tümü Osmanlı hükümeti tarafından kabul edildiğinden Kürdler bağımsızlık istemeyi çok iyi hak ettiklerine inanmaktadırlar... Sınırlarını aşağıda haritada açıklayacağımız ve Kürdlere ait kalması gereken Kürdistan üzerindeki Ermeni iddialarını enerjik bir şekilde protesto ediyoruz.”(5)

Sovyetlerin yanı sıra, Amerika ve İngiltere’nin de Ankara hükümetini destekleyerek, Kürdler ve diğer halkların özgürlüğe dair bir nefes dahi almalarını önlemiştir. Bugün Kürdlerin yaşadığı esaretin sonuçları, o günkü devletlerin prensiplerini ayaklar altına almalarında yatmaktadır.

Kürdler, Ermeniler, egemen devletlerin oluşturdukları, anti-Kürd ve kısmen anti-Ermeni siyasete kurban edildiler. Bu durum, iki kadim halkı ve Yakın Doğu’nun diğer otokton halklarını böldü, parçaladı, paylaştı ve imha edilmek üzere çürütme siyasetine tabi tuttular. Bu durumun derin acısını halklar yaşarken, egemenler de bir türlü Yakın Doğu’nun, Orta Doğu’nun krizinden, batağından çıkamaz oldular. Yaptıkları emperyalist ve sömürgeci planları ile insanlığa karşı suçlu konumunda kaldılar.

I. Dünya Savaşı ve ardında Ermeni ve Kürdlere yaşatılanlar çok acı oldu. II. Dünya Savaşı ve ardında da bu statü değişmedi. Şimdi Yakın Doğu’da, Orta Doğu’da oluşan bu statü, krizlerin aktüel nedenlerinden biri olarak orta yerde duruyor. Wilson prensiplerinin pek çok alanda tatbiki sonrasında, o gün sömürgeciliğin bir uygulaması olarak oluşan manda yönetimler, daha sonra yarı bağımlı hatta bağımsız devletler statüsüne eriştiler. Ancak Yakın Doğu’nun otokton halkları, dışardan gelen devşirme alaktonlar tarafından tabii tutulduğu soykırımı sürdürmeye devam ediyor. “Sömürgenin de gerisinde” olan bu statünün, bugün yaşanan III. Dünya Savaşı sürecinde çözülememesi, barışın üçüncü kez ıskalanması anlamına gelir ki, insanlığa ve bölgenin kadim halklarına, uluslarına, kültürlerine, dillerine, bölge ve dünya barışına yazık hatta ihanet edilmiş olunacaktır.


DİP NOT:
1- Garo Sasuni, Kürd ulusal Hareketleri ve 15. yüzyıldan Günümüze Ermeni Kürd İlişkileri, Med Yay. İst, 1992 sayfa 135)
2- Rupert Emerson, Sömürgelerin Uluslaşması, Çeviren Türkkaya Ataöv, Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları, Ankara 1965, s. 25
3-Aktaran, 1924 Beytüşşebap İsyanı ve Şeyh Sait Ayaklanmasına Etkileri, Cemil Gün-doğan, Komal Basım- Yayın, I. Basım, İstanbul, Ağustos 1994, s. 27, Alıntı; Silopi-91, s. 52
4- Kadri Cemil Paşa, Doza Kürdistan, s. 23-24
5- Nejat Abdullah, İmparatorluk Sınır ve Aşiret, s. 385-386, Alıntı; Bkz. Mêmorandum sur les revendications du peuple Kurdes, Prêsentê le 22 mars 1919 â Confêrance de la paix, Imprimerie A. G. L’Hoir, paris, ss. 3, 4, 6 ve 13

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.
7606 kişi tarafından görüldü.
Son Güncellenme:14:47:40

Ahmet Önal

Yazarın Önceki Yazıları

Düşünce Üretmek! Sürgün Halide Edip, Bedirxaniler Ve! Milliyetçilikte Tasnif ve Tahrif! ‘Xorasan Türkü’ ya da ‘Alevi Milleti’ Yalanı! Tarık Ziya Ekinci Abi! Kürt Modernizmi! Milliyetçiliği Parçalamak! 'Sömürge Bile Değil' Deyip, Soykırım Dememek! Antik Kentler Sadece Turizm Alanları Değildir! Türklük Etnisiteye Değil, Devşirmelere Dayanır! Entelektüel, Aydın ve Akademisyen! Kemalist CHP'nin Başarısı ve Kürt Oyları! Travma Kürtçe'me Dokunma Dilime Dil Uzatma! Tehales'in Felsefesi mi, Sokrates'in Mistisizmi mi Bilimsel? Türk Eğitim Sistemi ve Laz Bir Öğretmenin İbretlik İtirafı... Kendisi Olan ve Olmayan İnsan! 'Kültür!' Anadili/Esasdili Yasaklamak! Kürt Mahallesi/Köyü ve Dünya! Kültürel Bir Kamusal Alan, Bizi Doğru Düşündürür! Kenan Ülkesinde Hamas, İsrail ve Kürtler! 'Edebiyat Cumhuriyeti' Kürtlerin Kanon Eseri: Ahmedê Xanî ve Mem û Zîn 30 Ağustos 1922 Zafer mi? 'Halkların Dostluğu' ve Tezat! Modernlik, Modernleşme, Burjuva Sınıfı ve Siyaset! Milliyetçilik Ölüm Makinesi Topal Osman'a İadeyi İtibar!!! Soykırım! Dersime Giderken Bizans İmparatorluğu'nun Yıkılışı Seçim Verileri… Liman Von Sanders’in Anıları Ve Tarih Bilinci! Osmanlı İttihat ordusunda Bir Alman Mareşal, Liman Von Sanders! El Anfal ve 'Kürt Dostları!' Yerel Devlet Uygarlığa, ‘Büyük Devlet’ Harabeye Çevirdi! Devlet ile Çete! Kürtler; Karşıtı İki Aynıya değil, Kendi Ayrılığına Oy Kullansa Ne Olur? Feminen hareket cılız, eleştiri kadük, biat köklüdür! Siyaset, Hassasiyet ve Haysiyet! İmparator, ecdad mı, katil mi? Deprem, ‘Felaket’ ve ‘Kader’ Değildir! 'Benim Kürt kardeşim, ama 'Kürt yoktur' Türk tarihçisi ve Türk siyasetçisi... Tarihi Depremler, Çaresizler Ve Akıl! Sürgün Halide Edip, Bedirxaniler Ve! Samilerin İsrail kolu; Yahudiler ve Holokost! Sümer Ülkesinde Şaristanî ve İşgaller! Mezopotamya’da Sümerler ve Uygarlığı! Milliyetçilik! Kahraman Irk ve Irkçılık! Din, İnsan Ve Felsefi Düşünme! HTŞ, ÖSO Ve Diğerleri Kimin vatandaşı? Kürtçe bilmeksizin, Kürtleri incelemek! ULUS - HALK - SINIF NEDEN BAĞIMSIZLIK!? Rêya Heqîyê İnancı; Müslümanlık, Şialık, Bektaşilik, Nusayrilik Değildir! Devletsiz Ulusun, Egemen Sınıfı Olmaz! II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (VII) Türk Solu ve Aydınlarının Şovenizmi Fazladır, Kürd Solu ve Devrimcilerinin Milliyetçiliği Eksiktir! II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (VI) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (V) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (IV) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (III) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (II) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa, - (I) Tunç-Ellî Operasyonu!" Güneşi Zapt Etmeyeceğiz! Ocak-Medrese Mi? Cemevi-Camii Mî? TALAT PAŞA ve CUMHURİYET Cunan'da Dîl Kırımı Ve Kültürel Yabancılaşma Enver'den Evren'e 12 Eylül... Eski, Kadim, Dil, Halk, Ulus, Modernite Ve Kürdler! Taner Akçam,'Ermeni Soykırımı’nın Kısa Tarihi' Kitabı Ve Kürtler! 'Müthiş' Hatalar Neden? Kürt Ağası ABD, Çelişkiler, İlişkiler ve Kürtler ! Küfürbaz Yüzsüzler ve Kürdler! Türkçesiz Osmanlıcadan, “Resmi Dil Türkçe”ye, Kültürel Türkçülükten, Türk Siyasal Irkçılığına-II- Anlaşılmayan Karışık Osmanlıcadan, ''Anlaşılmayan Bir Dil'' Kürtçeye Varmak! Uygarlık, Mitoloji ve Din! Din, Siyaset ve Bilim Doğu Akdeniz'de Devlet Konumlanmaları Kendime Soruları, Siz de Düşünüyor musunuz? Komik Olmayın Ulus; Siyasal Birliği ve Dili ile Vardır! Irkçılık; Hastalık Değil, İnsanlık Suçudur! Kültür ve Siyasette Irkçılık ve Kürt İşçilerinin Linç Edilmesi! Tuzu bile Bozan Lümpen ve Cahiller ile Aydınlar! Ayasofya’ya Kayyumu (1453) Ayasofya Kilisesi-camii, Müslüman ibadeti ve Cennet yalanı Öteki Olarak, Aidiyat,Hukuk ve Eşitliğe Tutunmak! Eğitimde; Hak-Haksızlık, Etik ve Suç Hak Yolunda Hakikat 'Alevilik' Mi, Rêya Heqiyê Mi?! 'Alevi' Şaşkınlığı Alfabe ve Îmla İttihat ve Terakki ile Devamında Çerkeslerden Bazı Şahsiyetler MUSTAFA KEMAL ve NUTUK İran İslam Despotizmi ve Mustafa Selimı'nin İdamı Mihtra Înancı ve Hîyerarşi Kadın ve Savaş Eleştiride; Pasif, Aşırı ve Zorlama Yorum Olmaz! 'Kızılbaşlık': Osmanlı İle Safevi Çekişmesinde Çıkan Bir Kavram Kürt Siyasetinde Aşılmayan Gelenek; “Kürt Aşiretlerinde ‘Alan Koruma” Kürtlerin Guernica’ları çok, Picasso’ları var mı? Daraldıkça Dersim’den Kopmak ve Kötülük Yapmak! Kürd Aşiretlerinde Alan Koruma Musa ve Kitabı Tevrat Yenilik ve Yenilenme! Alan Tutma Yetmez Davut Kurun ve Anıları... Geçmişten Geleceğe Tecrübe Sunuyor Savaşı ve Değişkenliği İzlemek Failin Suçunu, Mağdura Yığmak! Islam Şiddeti ya da 'Darül Harp'te, Mali Kaynaklar! İnsanlığın Acısını Beynin Açısı Çözer Rêya Heqîyê inancı Mîhtra inancıdır; Müslümanlık, Kızılbaşlık, Alevilik değildir Barış Günü Kutlamaları Şöyle Geçerken, Kürt Siyaset Tarihinde Tabu ve Maraziler.. Türk Milliyetçiliğini, Kürt Milliyetçiliği ile Mukayese Etmek! Savaş Yeni Gelişmelere Gebe, Doğumu Merak Ediyorum Yanlız Kemal Kılıçdaroğlu İçin Değil Tüm Linç Girişimleri Kınanmalı! Değişim ve Özgürlük Savunma: Düşünceler sorgulanmalı, ancak emniyet ve mahkemelerde değil! Rêya Heqîyê, Alevilik ve İslam! Değişim, Zaman, Din ve Astroloji Dêrsim’de Koçgiri 1919-1922 ve Sonrası!.. 1968-1978’de Birleşen-Ayrışan Sancılar, Türki(y)e Solu ve Kürt Milli Hareketi!.. Devşirmeler ve Devletsizler... Kendine Düşmek Yerine, Özgürlüğü ve Bağımsızlığı Düşünmek! İttihat ve Terakki Cemiyeti (İT-C) Haşdi Şabi ve Irak’ın 'Kerkük seferi' ne idi ne değildi? Kerkük’ün tarihine bir değinme Bağımsızlık Meşru Haktır, Olmadan Olmaz! Güney Kürdistan'da Bağımsızlık Referandumu ve Tercih! Egemenin Savaş-Barış ve Silahlanma-Silahsızlandırma Siyaseti 'Stratejik Derinlik', Mursi ile battı, Suriye ile çöktü Raqqa - Musul Operasyonu ve Sonrası III. Dünya Savaşı Uzun Sürecek 'Bağımsızlık Hedefi İle Kürdler Özgürleşecek!' 4 Mayıs 1937 Bakanlar Kurulu Kararı ve Dersim Tertelesi! Kürt Sorununun Ağırlığı ve Aciliyeti! Kontrollü Darbe III. Dünya Savaşı, Rakka ve Musul'a Dayandı, Abd - Rusya Anlaşarak Çözüme Gidiyor! Kürtler Ne Yapar? Kürt Bayrağı 16 Nisan Referandumu Irkçılık Çekişmesinde İnsani Kişilik, Aidiyet-Kimlik Bilinci ile Şekillenir Ulusal Birlik ve Kongre hakkında düşüncelerim İttihat Ve Terakkinin Devamı, Kuvva-i Milli Teşkilatı Sevdalısı; Nazım Hikmet Ran Memur Toplum Değil, Kendisi İçin Üreten Toplum Kazanır Yalanın Egemenliği, Doğrunun ‘Marjinal’liği! Türkçe Dışındaki Dillere Karşı, 140 Yıldır Uzun Sürece Yayılan Bir Savaş Sürdürülüyor! Ali Rıza Koşar: 38 yıldır içimde bir acı olarak kaldı Tekoşîna Dıjwar! 3. Dünya savaşında ABD–Rusya, Türk-İran konumlanması özgür Kürdistan'a kapı aralıyor Tehlikeli İnsan, Tehlikeli Aydın, Tehlikeli Yazı, Tehlikeli Düşün ve Tehlikeliler Deyip Yaktılar! Kobanê Kürdistan'da Özeldir! T.C Cumhurbaşkanı RTE Uçtu! Kadın, Kürt, Kürdistan ile Bastırılmış Kimlikler Diktatörleşen AKP ve Çözemiyeceği Kürt Sorunu Diaspora, Kanton ve Bağımsızlık ''Silahları Bırakın'' Diyorlar Şengal, Celawle, Kobani’ye DAİŞ/IŞİD Saldırıları ve Kürdistan’da Serhildan! Kürdleri Kürdistan’la Büyütmek yerine, Türkiye’yi Kürdlerle Büyütmek!!! Yahudilik; Hiristiyanlık Çözülmüştü, Sıra Siyasal İslamda! Kürt Romanı ile yüksek Kürt bilincine Kavramları Çarpıtarak, Kürdü Çarpmak! Kürdistan, Türkiye Ve İşid konuşlanması Kürt ulusal özgürlük mücadelesi ile HEP'e, tutsaklaşarak Türkiyelileşen HDP'ye İnkar, iskan, imha kurtuluşmu? Toprak İle Samimiyet(sizliğ)imiz! Kürt soykırımına karşı Kürdistan'ın bağımsızlık hayali
x