Rêzgirtin tifak û bihevre karkirin

Bi rastî jî nivîsên an jî gotinên tiştên li ser vê bi xweşe mirov dihare û bi wê xweşbûnê mirov dixwaze ku li welatê me yê dagirkirî, li bakurê Kurdistanê ev rojekê berî rojekê pêk bê, lê nayê.

Sedemê vê di gelek platform, civîn, konferans û di nivîsan de hatiye destnîşankirin. Li ser vê gelek goftugo hatine kirin. Hin hewldanên ji bona nêzîkbûna partiyên Kurdistanî gavên baş jî hatine avêtin. Lê hezar mixabin ku heta niha ev pêk nehatiye.

Bi eşkerî û zelalî pêwîstî û zarûriyetê vê tê nivîsîn û goftugokirin, lê dîsa pêk nayê û her nayê. Bawer bikin êş û arîşeya me kurdan, tenêbûna dewletbûna me, feqîrê û hêsîriya gelê me dikşîne hemî ji ber vê êşê ye ango ji ber bê dewletiyê ye.

Ev êşa ewqasî me diêşîne çima nayê çareserkirin?

Bawer bin, kilîta çareserkirina vê di destê siyasetmedar, serok û rêberên hemî partiyan de ye. Lê hezar mixabin ew kilîta çareseriyê rojekê li wî deriyê bi salan kilîtkirî ye nakeve. Ji bona em wî deriyê vekin û weke kurd hemî xwe di hundir wî de di bin xeta neteweyî de bikin yek, pêwîst e êdî li bakurê kurdistanê ev pêk bê heye. Çi demê pêkhatineke weha bibe, aha em ê wê demê bi hevre, bi serkevin.

Serketin bi yekrêziyê, serketin bi hevre karkirin û piştgiriyê dibe. Heger em dixwazin gelê xwe azad û welatê xwe jî ji bin potînin dagirkeran derxin. Divê em, ji bona wê xete neteweyî, xwedî li hev derkevin û ji bona qawet û hêza xwe ya neteweyî bikin yek da ku dost û dijmin hesabê me kurdan jî bikin. Lewra pêwîste em zûtirîn demê bi wê kilîta çareseriyê, wî deriyê rêya azadiyê vekin.

Heger em dixwazin êşa gelê xwe hindik, wêraniya miletê xwe kêm û erda xwe ji dagirkirinê azad bikin, berî her tiştî divê em yek bin. Rêya çareseriya probleman ev e. Lê mixabin ev jî heta niha pêk nehatiye.

Partî û tevgerên me yên li bakurê Kurdistanê îro bi piranî di warê legal de karê xwe dikin. Li gor destûr û bernameyên zagonên dewletê hatine vekirin. Lê hezar mixabin di rewşeke weha de jî, hin ji wan partî û tevgerên me li gor destûr û bernameyên partiyên legal hatine vekir, hin hê jî weke partiyên nehênî bin kar dikin.

Heta ku em vê ji hev zelal û eşkere nekin, em ê di tu waran de bi ser jî nekevin. Madem hûn weke partiyên eşekere hatine vekirin, divê hûn di hemî çalakî û di hilbijartinên tirkiyê û bakurê Kurdistanê jî karê xwe li gor wê bikin.

Karê yekem: Hilbijartinên perlemanê û yên şarederiyan in. Ji bona bi destxistina vê jî pêwîste hemî partî û tevgerên heyî bi hevre bin û li gel hev bin, da ku bikaribin serketinê bi dest bînin.

Niha rêyeke vekirî û eşkere li benda hemî partî û tevgerên bakurê Kurdistanê ne. Fermo, di demeke nêzîk de wê hilbijartin bibin û di van hilbijartinan de gelo wê helwesta we çi be?

Hûnê bi çi rê û olaxan bikarin di van hilbijartinan de bibin xwedî helwest û li tirkî weke kurd bibin qaweta sisiyan? Ji bona hûn bibin qaweta sisiyan jî divê hûn yek bin, xwedî yek helwest û yek rêz bin.

JI bona yek helwestiyê jî, di hilbijartina ku wê li tirkiyê û bakurê Kurdistanê pêk, divê kurd ji bona berjewendiya gelê xwe û bidestxistina hin mafan, pêwîstiya wan ya yekdengî, yekrêzê û bi hevre karkirinê heye.

Niha li bakurê Kurdistanê li ser navê kurdan HAK-PARê, ew mafê ku bikeve hilbijartinê bi destxistiye. Madem ev maf heye, divê hemî kurdên ji welatê xwe hez dikin jî bi alîkarî û piştgiriya wê ve rabin. Helbet HAK-PAR sedî sed ne li gor dilê her kurdekî ye. Lê li vê cîhanê sed sed wek hevî tune ye.

Mirov li gor xet û hêjayiyên gelê xwe, li ser çend xalan li hev dike û li gor wê jî bi alîkarî û hevkariya hev radibe an ji hevre dibin destek. Heger partî û tevgerên me bi daxuyanî û bi kirinên xwe alîkariya HAK-PARê nekin, dengê wan ê ji bona partiyên olî û Kemalîstên kurd û tirk here.

Heger em ji welatê xwe hez dikin, de werin vê care em hemî ji bona berjewendiya gelê xwe bi hevre û li ser asasê xeta neteweyî dengê xwe, hêz û qaweta xwe bikin yek û vê carê weke kurd em deng bidin HAK-PARê. Ji bona em kurd jî bibin hêza sisiyan li tirkiyê. ÊDÎ HÛN DIZANIN. Hêvî û rica min ji we vê zanînê şaş bi kar neynin…

Bûbê Eser

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.