Eğitimde; Hak-Haksızlık, Etik ve Suç

Biz Kürtler, devletsiz, parçalanmış, sömürge ve uzun sürece yayılan jenosid politikaların altında imha ve inkar edilen bir ulus halk olmaktan kaynaklı ağır eğitim sürçlerine tabii tutulduk. Bu konuda, 1936’da Bölge Müfettişliklerinin –ki bunlar aynı zamanda sömürge Valileridir- eğitim konusundaki tartışmaları, okullardaki uygulamaları ile bizi nereye koymak istedikleri aşikar. Bu toplantılar sonrasında, Yatılı Bölge Okulları’nın hızla devreye alınarak, uygulandığını da biliyoruz.

Ahmet Önal

14.06.2020, Paz | 09:54

Eğitimde; Hak-Haksızlık, Etik ve Suç
Makaleyi Paylaş

Yine Kürt köylerine tayin olunan öğretmenlerin, Türkçe bilmeyen körpe çocuklar üzerinde uyguladığı, Kürtçenin  yasaklanarak, Türkçe öğretme ve eşliğinde sistemli işkence, ihbarcılık ile yaygınlaştırılan ana dilimiz üzerindeki terörün yarattığı trajediye hepimiz yaşayarak tanık olduk.

Kendi eğitim deneyimimizde adil görünmediği için, tepkilerimize vesile olan ve üzen şeyler  yaşadık.

Bizim,  Hak  Etmediğimiz  halde cezalandırılmamız ve HAKSIZLIĞI yapanın cezalandırılmaması, kendisiyle yüzleşmemesi etik dengenin bozularak devam etmesi, ezen ve ezilen tüm toplumsal  kesimlerde çürümenin derinleşerek sürmesi anlamına gelir.

Sokrates; “Sorgulanmayan bir yaşam, yaşamaya değmez” derken, bizim üzerimizde uygulanan ve “eğitim” diye yok edilmemizi   hedefleyen tedrisatın, “zulmün ve esasta soykırımın haklı olmadığını” söyleyemeyecek kadar zifiri bir korku ve karanlığın dehlizinde, akıl tutulmasına, vicdan sönmesine, işlenen insanlık suçunun görülmemesi körlüğü içinde, barbarlığın ve üstenci ırkçılığın, kibirin, faşist ve sömürgeci siyasetin,  sadece üstte kalmadığı, sömürge insanının beynini de dondurarak, Alber Memi’nin de belirttiği üzere, sömürgeleştiren toplumun insanlarını köleleşmeye alıştırarak, “Kendi değerlerinin zıdına dönüştürülerek sömürge  insana çevrildiği” durumu bizim de  yaşadığımızı gözlemliyoruz! Kendi kimliğinin bilincinde olmayan, adeta resmi ideolojinin ardında birer köle sürüsü durumuna getirilen bu “sömürge insan”ları, Frantz Fanon’un deyimi ile “Ulusal özgürlük ve bağımsızlık mücadelesinde en zor olan şey, köleyi köle olduğuna inandırmaktır” sorunu ile karşılaşır durumun yaratılmasıdır. Bu durum, sömürge insanın da ötesinde, soykırımcı insanı içimizden devşirecek kadar, derin çürümüşlüğü aktüel olarak yaşıyoruz.

Pek çok durumda, bu “Haksız” ve çürümüş hal ile “kölenin, kendi köleliğinin farkında olma halinin aksine, kendisinin yok edilmesi  durumuna bile ‘mutluluk ve kurtuluş’ saydığı”, bu aksi halin bilincine uyanmasının zorluğunu çektiği, trajik bir sahnenin karşısında yer almanın aksine; kölenin, köle sahibinin yanında, basit tahmalar uğruna, yanılsatarak organize edilmiş, soykırımcının yanında yer alıp, gücün kendi aidiyeti aleyhine daha güçlenmesine yaltaklık ederek, güçlenmesine ve kibirleşerek, ırkçılıkta gemi ağza alırcasına linç kitlelerine dönüşmesine kadar varacak, sonuçlara vesile olmaktadırlar. 

Bu durum sadece biz Kürtlere yaşatılan özgü bir  hal de değildir. Zira devletsiz ve sömürge toplumlarının ya da soykırıma tabii tutulan aidiyetlerin  tamamı, bu hususta yaralıdır.

Algı haline getirilen  “Haksızlığın” nedeni, tutatlılığın ya da eşit muamelenin olmaması ile giderek “Haksız” bir jenosidal eğitimin içinde, kölelere kabul ettirilmesi, özgürlük bilincinin, özgür olmayan haksız eğitim ile kuşatılarak, tarih bilincinin egemen sistem zeminine kayması ve adeta mikrobun toplumsal bir salgına dönüşerek yayılması ve teslim almasına hizmet eder.

Eğitimin, bencil ve ırkçı bir gerekçeye dönüştürülmesi sadece etiksizlik değil, aynı zamanda başlı başına bir suç haline gelir.

Eğitim niçin yapılır?

Kimine göre; “Devlet ve millete yararlı insan olmak için…”   Bu durumda devlet nedir, kimindir ve nasıldır? Millet; kimdir, nedir ve nasıldır? sorularının  cevabını da vererek açıklamak gerekmez mi?

Kimine göre; “Devlet kapısında, bir ekmek sahibi olmak için..” İnsanların eğitim hakkını, bilme ve bilinçlenme hakkını, sadece iş bulma gayesine indirgemek, eğitim ile insanı ruhen insan olmaktan çıkarıp, çalıştırılan bir hayvan derekesinde algılamaya kadar vardırır ki, ekmekle insanlığını esirleştirmek durumuna düşürecek kadar, etik olmayan bir duruma sokar.

Kimine göre; “Türkçe öğrenip, Türk toplum sözleşmesine yerini almak için…” Bu husuta, Barış Ünlü’nün “Türklük sözleşmesi”, Dipnot Yayınları kitabı ile J. J. Roussou’nun “Toplumsal Ortaklık” kitaplarına bakmak bizlere bir fikir verir ki, bu sözleşme İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin toplum mühendisliğinde ifadesini bulan ve Ankara iktidarının somutlaştırdığı “Türklük sözleşmesi” ve  iradesidir ki, Türk ve Müslüman olmayan herkesi, “Behemehal Türk yapmak” olarak ifade edilir.

Kimine göre; “Kariyere kariyer katarak, egemen sisteminde, üst düzeyde görev tesis etmek için…”  . Faşist, sömürgeci, soykırımcı bir sistemde kariyer almak, terfi etmek, daha fazla bu suçlara iştirak etmek, kendine kendini düşman etmeyi güçlendirir.

O halde eğitim, kötü bir şey midir?

Kesinlikle hayır!

Eğitim, başta insanlığın yaşamına etiklik kazandırmaktır. Bireyin ve giderek toplumun, doğruyu, bilimsel tarzda öğrenerek, kişisel ve toplumsal gelişiminde, davranışlarında simgeleştirmektir.

Eğitim ve bilimi, bireysel ve toplumsal gelişim için işlevli kılmak, birey ve toplumun olabilecek yanlış algılar karşısında uyanık ve bilinçli tutmayı amaçlar.

Eğitim; biat etmeyen ve özgürlüğü kullanan, kul-köle olmayan birey ve toplumu yetiştirmek ve geleceğe hazırlamak üzere, sorgulayan, araştıran, eleştiren, özgürlük ve disiplinli olmayı dengeli seçebilen ve kaliteli yaşamı öğretmeyi ve geliştirmeyi sağlayan toplumu hedefler.

Eğitim, doğayı, teknolojiyi insanlığın ve geleceğinin lehine nasıl daha iyi kullanabileceğini, dünyayı daha nasıl ve daha güzel yaşanabilir duruma getirecek bilimi geliştirmeyi hedefler.

Eğitim, kültürü, konuşma sanatını, dili ve estetiği daha nasıl geliştirebilirız, sorularını ve cevaplarını çoğaltarak insanlığa kazandırmayı hedefler.

Eğitim, aydın ve doğru insanı yetiştirmek, olgunlaştırmak ve öğrenilenleri nesilden nesile   daha da geliştirerek aktarmak için yapılır.

Eğitim, doğru bir tarih ve yaşam bilinci üzerinden geliştirilemezse  eğitim değil, sahtekarlık, yalancılık, bireycilik ve çürüyen “haksız” bir toplumun aracı haline getirilir ki, eğitimde etiksizlik yapılmış olur.

  Etik, bir sözcük olan, “Haksızlık” algılaması, olgunun tanınmasındaki eşitsizliğe dayanır. Ancak “Haksızlık” durumunu algılama, anımsama ve sorgulama konusunda, çekirdek bir kavram olarak görmekte zorlanılabilinir.

“Haksızlık”  tespitinin karşısına, haklılık ve aidiyet eşitliği kavramlarını koyduğumuzda, eğitimde de fırsat eşitliğinin yanı sıra çok kültürlülüğü, çok dilliliği ve milletler arasındaki benzer hak ve özgürlüklerin eşit kullanılmasını statüko düzeyinde savunmanın meşruiyeti ile fırsat eşitliği algısı yerleştirılebilinir. 

Eğitimde etik tutum, yeryüzünde anadilden eğitim ve öğretimin savunmasından geçtiğini ve bunun nasıl kullanmamız gerektiğini öğrenmeye başlarız.

O zaman, ortak bir “Hak” ve “Haklılık” anlayışından yola çıkarak, “Haksızlık” karşısında konuşlanarak, farklı bir tutumu canlandırabiliriz.

Bunu yaratan, resmi ideoloji ile yüklenip, ezberleyen ve ezberleten öğretmeni reddedip, düşünen ve düşündürten, sorgulayan/araştıran ve öğreten, öğrenci ve aydınlanmacı eğitimi ile bilinçli ve özgürce yazan, çizen,  tartışan ve üreten  bir toplum olmayı başarabilir.

Böyle bir toplum, alındığı cendereden kendi  özneliğini kazanarak sıyırabilir ve kurtuluşuna yol alabilir. Bunun için, verili farklı tepkiler üreterek geliştirebilir, alternatif çözümler üretebilir.

Var olan sistemde öğretmenler, her biri öncelik kazanmak için değerleri ile çelişen, değerlerine karşıt paradoks içinde savlar ileri sürerek yaşamlarını sürdürmektedirler.

Öğretmenler, çok sayıda kültürel, mesleki ve siyasi buyrukla karşılaşırlar. Bu yüzden de şaşkın hale düşürülerek eğitmen ve öğretmen olarak, mesleki etik değerlerini icraya geçirmekten ziyade, kaygılarıyla yaşamaktadırlar. Siyasi iktidarların şekillendirmelerinin ağı içinde çırpınmaktadırlar. Bu çırpınmalar içinde, ne yapmaları gerektiğini, mesleklerini  geliştirmek üzere araştırmalar yapmak, okumak, mesleki eğitimlerini teknolojinin gelişimine uygun olarak  düşünmeye  zaman bulamamaktadırlar. Zaman bulsalar da mesleklerini etik ve haklılık standartları olmadığı için, kendilerini gerçekleştirme zemininden yoksun edildikleri için öznel bir konum alamazlar ve  nesnel ya da “göreceli” bir konumda işlev görmek durumunda tutulup kalırlar.

  Görecelilik, yorumlara açık bir kavramdır.

Her şeyi hoş görmek için “görecelik” kavramı kullanılabilir.

Çok kültürlü, küresel kültürde daha önce kenara itilmiş seslere yer açmaya, sömürgeci kimliğin dışındaki kimliklere değer vermeye yüreklendirebilir.

Göreceliği, kendi dünya görüşümüz içinde farklılığı anlamsız bularak, uzak durulabilir.

Görecelik, ekonomik anlamda kendi kendine yeten ve politik açıdan rahat olan ve bu nedenle baskıcı uygulamaları görmezden gelebilen kişilere özgü bir umursamazlık içine de girebilinir.

Görecelik, bağımsız yargıda bulunma konusunda bir korkuya kapılarak, başkalarının haksız dayattığı yerel geleneklere de sığınabilir.

Bütün bu göreceliklerde bir etik duruşun olmadığı aşikardır.

En tehlikeli ve yaygın tepki, etik bir karar vermesi gereken eğitimcilerin, bildiği doğruya rağmen,  yanlış karşısında,  kendiliğinden ve doğal bir tepki vermemeleridir.

Bu durum öğretmenlerin itibarsız ve felç olması, eğitimin ise etiğini kaybederek, yanlış resmi ideolojiye endeksli bir ezberciliği zihinlere zorla yerleştirilmesi görev edinilmiş olmasıdır.

Bunun arkasında yenilenmeci ve aydınlanmacı olmayan, geleneksel kurallara ve sistemin yaptırımlarına boyun eğen, asla özerkliği olmayan hizalandırılmış eğitim ve kadrosu vardır.

Bugün ister özel eğitim şirketlerinde, ister devletin eğitim kurumlarında, karlılığı esas alan bir işleyiş vardır ve etik eğitimi aramak beyhudedir ve görülmez! Bilakis, devletin imha ve inkar politikasını yani resmi ideolojiyi genç beyinlere taşıdığı ve ırkçılık üzerinden suç işlemeye hazırladığı için eğitimde etik bir durum ve işleyiş yoktur.

Bu etik olmayan durum, uluslararası BM ve onun alt Eğitim  Sanat ve Kültür kuruluşu olan UNESCO ve Evrensel İnsan Hakları Beyannamesi’nde açık ifade edilmesine rağmen, Kürt milleti ve diğer azınlıklara dönük uygulanmayarak etik tartışmasında bu kurumlar da sınıfta kalarak, “Haksız” konumda kalmaya devam etmektedirler.

Mevcut eğitim, iktidar sahiplerinin, resmi ideolojilerine uygun Türk, Fars, Arap ve Müslüman hatta  her devletin benimseyişine göre mezhepçi olmayanların, özerk kararlar vermek için zamanı, yetkisi olmayan robotlar gibi davranması için bir suç aleti olmamanın çözümünü aramıyorsa, ağır insanlık suçunu işliyor demektir.

Eğitimde  etik olan, insanları sorumlu biçimde birbiriyle etkileşimde bulunarak geliştirmektir.

Bu gönüllü, doğal ve insan gelişimini bilimsel temelde amaç edinen eğitim,  Corona virüs gibi salgın bir hastalık ortamında, insanların zorunlu birbirinden izole edildiği ortamda bile, teknolojinin imkanlarını da aktif kullanarak kesintisiz ve kaliteli eğitimi sürdürmek mümkün olur. Ancak ezbere dayalı ve insan gelişimini, aydınlanmayı esas almayan etik dışı bir eğitim her zaman çürümüşlüğü içinde çökebilir.

Bu genel belirlemeden sonra; eğitimde etiğin rolü üzerine düşünceleri irdelemek mümkün olabilir.

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.
4333 kişi tarafından görüldü.
Son Güncellenme:14:40:19

Ahmet Önal

Yazarın Önceki Yazıları

Düşünce Üretmek! Sürgün Halide Edip, Bedirxaniler Ve! Milliyetçilikte Tasnif ve Tahrif! ‘Xorasan Türkü’ ya da ‘Alevi Milleti’ Yalanı! Tarık Ziya Ekinci Abi! Kürt Modernizmi! Milliyetçiliği Parçalamak! 'Sömürge Bile Değil' Deyip, Soykırım Dememek! Antik Kentler Sadece Turizm Alanları Değildir! Türklük Etnisiteye Değil, Devşirmelere Dayanır! Entelektüel, Aydın ve Akademisyen! Kemalist CHP'nin Başarısı ve Kürt Oyları! Travma Kürtçe'me Dokunma Dilime Dil Uzatma! Tehales'in Felsefesi mi, Sokrates'in Mistisizmi mi Bilimsel? Türk Eğitim Sistemi ve Laz Bir Öğretmenin İbretlik İtirafı... Kendisi Olan ve Olmayan İnsan! 'Kültür!' Anadili/Esasdili Yasaklamak! Kürt Mahallesi/Köyü ve Dünya! Kültürel Bir Kamusal Alan, Bizi Doğru Düşündürür! Kenan Ülkesinde Hamas, İsrail ve Kürtler! 'Edebiyat Cumhuriyeti' Kürtlerin Kanon Eseri: Ahmedê Xanî ve Mem û Zîn 30 Ağustos 1922 Zafer mi? 'Halkların Dostluğu' ve Tezat! Modernlik, Modernleşme, Burjuva Sınıfı ve Siyaset! Milliyetçilik Ölüm Makinesi Topal Osman'a İadeyi İtibar!!! Soykırım! Dersime Giderken Bizans İmparatorluğu'nun Yıkılışı Seçim Verileri… Liman Von Sanders’in Anıları Ve Tarih Bilinci! Osmanlı İttihat ordusunda Bir Alman Mareşal, Liman Von Sanders! El Anfal ve 'Kürt Dostları!' Yerel Devlet Uygarlığa, ‘Büyük Devlet’ Harabeye Çevirdi! Devlet ile Çete! Kürtler; Karşıtı İki Aynıya değil, Kendi Ayrılığına Oy Kullansa Ne Olur? Feminen hareket cılız, eleştiri kadük, biat köklüdür! Siyaset, Hassasiyet ve Haysiyet! İmparator, ecdad mı, katil mi? Deprem, ‘Felaket’ ve ‘Kader’ Değildir! 'Benim Kürt kardeşim, ama 'Kürt yoktur' Türk tarihçisi ve Türk siyasetçisi... Tarihi Depremler, Çaresizler Ve Akıl! Sürgün Halide Edip, Bedirxaniler Ve! Samilerin İsrail kolu; Yahudiler ve Holokost! Sümer Ülkesinde Şaristanî ve İşgaller! Mezopotamya’da Sümerler ve Uygarlığı! Milliyetçilik! Kahraman Irk ve Irkçılık! Din, İnsan Ve Felsefi Düşünme! HTŞ, ÖSO Ve Diğerleri Kimin vatandaşı? Kürtçe bilmeksizin, Kürtleri incelemek! ULUS - HALK - SINIF NEDEN BAĞIMSIZLIK!? Rêya Heqîyê İnancı; Müslümanlık, Şialık, Bektaşilik, Nusayrilik Değildir! Devletsiz Ulusun, Egemen Sınıfı Olmaz! II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (VII) Türk Solu ve Aydınlarının Şovenizmi Fazladır, Kürd Solu ve Devrimcilerinin Milliyetçiliği Eksiktir! II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (VI) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (V) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (IV) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (III) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa- (II) II. Abdulhamid’i Kemale Taşıyan Talat Paşa, - (I) Tunç-Ellî Operasyonu!" Güneşi Zapt Etmeyeceğiz! Ocak-Medrese Mi? Cemevi-Camii Mî? TALAT PAŞA ve CUMHURİYET Cunan'da Dîl Kırımı Ve Kültürel Yabancılaşma Enver'den Evren'e 12 Eylül... Eski, Kadim, Dil, Halk, Ulus, Modernite Ve Kürdler! Taner Akçam,'Ermeni Soykırımı’nın Kısa Tarihi' Kitabı Ve Kürtler! 'Müthiş' Hatalar Neden? Kürt Ağası ABD, Çelişkiler, İlişkiler ve Kürtler ! Küfürbaz Yüzsüzler ve Kürdler! Türkçesiz Osmanlıcadan, “Resmi Dil Türkçe”ye, Kültürel Türkçülükten, Türk Siyasal Irkçılığına-II- Anlaşılmayan Karışık Osmanlıcadan, ''Anlaşılmayan Bir Dil'' Kürtçeye Varmak! Uygarlık, Mitoloji ve Din! Din, Siyaset ve Bilim Doğu Akdeniz'de Devlet Konumlanmaları Kendime Soruları, Siz de Düşünüyor musunuz? Komik Olmayın Ulus; Siyasal Birliği ve Dili ile Vardır! Irkçılık; Hastalık Değil, İnsanlık Suçudur! Kültür ve Siyasette Irkçılık ve Kürt İşçilerinin Linç Edilmesi! Tuzu bile Bozan Lümpen ve Cahiller ile Aydınlar! Ayasofya’ya Kayyumu (1453) Ayasofya Kilisesi-camii, Müslüman ibadeti ve Cennet yalanı Öteki Olarak, Aidiyat,Hukuk ve Eşitliğe Tutunmak! Hak Yolunda Hakikat 'Alevilik' Mi, Rêya Heqiyê Mi?! 'Alevi' Şaşkınlığı Alfabe ve Îmla İttihat ve Terakki ile Devamında Çerkeslerden Bazı Şahsiyetler MUSTAFA KEMAL ve NUTUK İran İslam Despotizmi ve Mustafa Selimı'nin İdamı Mihtra Înancı ve Hîyerarşi Kadın ve Savaş Eleştiride; Pasif, Aşırı ve Zorlama Yorum Olmaz! 'Kızılbaşlık': Osmanlı İle Safevi Çekişmesinde Çıkan Bir Kavram Kürt Siyasetinde Aşılmayan Gelenek; “Kürt Aşiretlerinde ‘Alan Koruma” Kürtlerin Guernica’ları çok, Picasso’ları var mı? Daraldıkça Dersim’den Kopmak ve Kötülük Yapmak! Kürd Aşiretlerinde Alan Koruma Musa ve Kitabı Tevrat Yenilik ve Yenilenme! Alan Tutma Yetmez Davut Kurun ve Anıları... Geçmişten Geleceğe Tecrübe Sunuyor Savaşı ve Değişkenliği İzlemek Failin Suçunu, Mağdura Yığmak! Islam Şiddeti ya da 'Darül Harp'te, Mali Kaynaklar! İnsanlığın Acısını Beynin Açısı Çözer Rêya Heqîyê inancı Mîhtra inancıdır; Müslümanlık, Kızılbaşlık, Alevilik değildir Barış Günü Kutlamaları Şöyle Geçerken, Kürt Siyaset Tarihinde Tabu ve Maraziler.. Türk Milliyetçiliğini, Kürt Milliyetçiliği ile Mukayese Etmek! Savaş Yeni Gelişmelere Gebe, Doğumu Merak Ediyorum Yanlız Kemal Kılıçdaroğlu İçin Değil Tüm Linç Girişimleri Kınanmalı! Değişim ve Özgürlük Savunma: Düşünceler sorgulanmalı, ancak emniyet ve mahkemelerde değil! Rêya Heqîyê, Alevilik ve İslam! Değişim, Zaman, Din ve Astroloji Marksizim’de Ulusal Sorun Yoktur? Dêrsim’de Koçgiri 1919-1922 ve Sonrası!.. 1968-1978’de Birleşen-Ayrışan Sancılar, Türki(y)e Solu ve Kürt Milli Hareketi!.. Devşirmeler ve Devletsizler... Kendine Düşmek Yerine, Özgürlüğü ve Bağımsızlığı Düşünmek! İttihat ve Terakki Cemiyeti (İT-C) Haşdi Şabi ve Irak’ın 'Kerkük seferi' ne idi ne değildi? Kerkük’ün tarihine bir değinme Bağımsızlık Meşru Haktır, Olmadan Olmaz! Güney Kürdistan'da Bağımsızlık Referandumu ve Tercih! Egemenin Savaş-Barış ve Silahlanma-Silahsızlandırma Siyaseti 'Stratejik Derinlik', Mursi ile battı, Suriye ile çöktü Raqqa - Musul Operasyonu ve Sonrası III. Dünya Savaşı Uzun Sürecek 'Bağımsızlık Hedefi İle Kürdler Özgürleşecek!' 4 Mayıs 1937 Bakanlar Kurulu Kararı ve Dersim Tertelesi! Kürt Sorununun Ağırlığı ve Aciliyeti! Kontrollü Darbe III. Dünya Savaşı, Rakka ve Musul'a Dayandı, Abd - Rusya Anlaşarak Çözüme Gidiyor! Kürtler Ne Yapar? Kürt Bayrağı 16 Nisan Referandumu Irkçılık Çekişmesinde İnsani Kişilik, Aidiyet-Kimlik Bilinci ile Şekillenir Ulusal Birlik ve Kongre hakkında düşüncelerim İttihat Ve Terakkinin Devamı, Kuvva-i Milli Teşkilatı Sevdalısı; Nazım Hikmet Ran Memur Toplum Değil, Kendisi İçin Üreten Toplum Kazanır Yalanın Egemenliği, Doğrunun ‘Marjinal’liği! Türkçe Dışındaki Dillere Karşı, 140 Yıldır Uzun Sürece Yayılan Bir Savaş Sürdürülüyor! Ali Rıza Koşar: 38 yıldır içimde bir acı olarak kaldı Tekoşîna Dıjwar! 3. Dünya savaşında ABD–Rusya, Türk-İran konumlanması özgür Kürdistan'a kapı aralıyor Tehlikeli İnsan, Tehlikeli Aydın, Tehlikeli Yazı, Tehlikeli Düşün ve Tehlikeliler Deyip Yaktılar! Kobanê Kürdistan'da Özeldir! T.C Cumhurbaşkanı RTE Uçtu! Kadın, Kürt, Kürdistan ile Bastırılmış Kimlikler Diktatörleşen AKP ve Çözemiyeceği Kürt Sorunu Diaspora, Kanton ve Bağımsızlık ''Silahları Bırakın'' Diyorlar Şengal, Celawle, Kobani’ye DAİŞ/IŞİD Saldırıları ve Kürdistan’da Serhildan! Kürdleri Kürdistan’la Büyütmek yerine, Türkiye’yi Kürdlerle Büyütmek!!! Yahudilik; Hiristiyanlık Çözülmüştü, Sıra Siyasal İslamda! Kürt Romanı ile yüksek Kürt bilincine Kavramları Çarpıtarak, Kürdü Çarpmak! Kürdistan, Türkiye Ve İşid konuşlanması Kürt ulusal özgürlük mücadelesi ile HEP'e, tutsaklaşarak Türkiyelileşen HDP'ye İnkar, iskan, imha kurtuluşmu? Toprak İle Samimiyet(sizliğ)imiz! Kürt soykırımına karşı Kürdistan'ın bağımsızlık hayali
x