Ji ber çi û çima Mesud Barzanî?

Her neteweyek bi netewebûna xwe heye, her mileteke li gor adet, tore, destûr û qanûnên xwe heye. Her neteweyek li gor îmkan û hebûnên xwe dijî. Her neteweyek, bi serok û rêvebirin xwe heye. Loma jî dewlet çê dibin û milet li gor dewleta xwe karê xwe dikin. Kesayetiyekî ji xwe re dikin serok û jê hez dikin. Xwe didin dor wî/ê. Li dij tade û neheqiyên têne wî/ê derdikevin.

Ji roja welatê me perçe kirine û heta niha em weke kurd bi wan nejiyanin. Dema xelkek bi wan nejî jî bi wî xelkî, bi gelî re tim jî wê kêmanî hebin û nezanî wê bibe bela sere wan. Ji xwe ya dijmin jî dixwazî ev e.

Lewra jî dijminên me ango dagirkerên me tim jî xwestine û hewl dane ku em nebin xwedî wan da ku tim bindest bin. Ked û xebatên me, cahd û hêjayiyên me jî tim bibe para dagirkeran.

Ji bona em weke kurd ji vana bê par nemînin, divê em xwe fêrî hebûna wan bikin. Divê em ji bona wan bi dest bixin kar û xebatê bikin. Bedel bidin. Çi dema me ew bi dest xistin aha wê demê jî em, weke kurd dikarin neteweyî bifikirin.

Heta ku miletek nebe neteweperest û li gor hêjayî û delaliyên gelê xwe nejî, di nava wî xelkî û gelî de wê hin peyde bibin ku ji bona berjewendiya xwe, welatê xwe, pir bi rehetî bifroşin.

Çima vê dibêjim?

Lewra em weke Kurd ji ber tunebûna wanên min li jor anîn zimên, hê jî nebûne xwedî fikra neteweyî û nikarin neteweyî bifikirin. Dema xelkek, miletek nebe neteweperest, di nava wî xelkî û gelî de pir bi rehetî hin dikarin ji bona xwe, ji bona berjewendiyên xwe yên şexsî her tiştên xerab bînin sere gelê xwe.

Çi dema em li dîroka xwe, li dîroka kurd û Kurdistanê dinêrin, pir bi zelalî dibînin ku kurdan ji bona berjewendiyên xwe welatê xwe, birayê xwe, serokê xwe, heval û hevalbendên xwe firotinin. Çima? Ji ber ku nebû bûn neteweprest.

Ji bona em xwe ji vê xilas bikin, ji bona em vê xwefiroşiya xerab ji nava xwe û gelê xwe rakin, divê em jî weke neteweyên cîhanê bibin xwedî serokekî neteweyî da ku ew bikaribe hemî gelê xwe hembêz bike. Di qada navneteweyî de mafê gelê xwe biparêze.

Çi dema em kesayetiyekî/e weha ji nav xwe derxin li li gor min heye. Ew kesê li bakurê Kurdistanê sê şoreş pêk anî, ew kesê ji bona Kobanê neke, pêşmêrgeyên qehreman bo alîkariya brayê xwe şand. Ew kesê li gor hêz û taqata xwe, li gor îmkan û hebûnên xwe bi alîkariiya brayê xwe û rojhilata Kurdistanê ve radibe brêz Mesud Barzanî ye.

Lewra dive em ji xwe re kesayetiyekî weha bilind bikin û dema em bi gelemperî xwe li dor wî bicivînin, em ê bi vê yekê him hîs û bawriyên neteweyê di nava xwe de bi asasekî saxlem dînin, him jî em ê êdî weke milet ji hev hez bikin. Xwefiroş û xaînên nava xwe eşkere bikin û li wan weha bikin da ku êdî ew jî tiştên xerab ji bona gel û brayê xwe nefikirin, nekin.

Kesayetiyên baş, mêrxasên delal û wêrek di dîroka gelê me de hebûn, lê piraniya wan ya serokê eşîreta xwe ya jî serokê partî û rêxistina xwe ya jî serokê perçê xwe bi tenê bûn. Helbet piraniya wan jî neteweyî fikirîbûn, lê şert û merc ew weke serokê perçê xwe hiştibû.

Tenê Barzaniyê mezin û nemir di vî warî de gavên hêja avêtibû, hêdî hêdî gelî wî, weke miletê kurd bi temamî nebe jî lê bi piranî ew dinasîn. Roj bi roj hezkirin û baweriya wî di nava gelê wî de belav dibû.Tam dema wî bû ku weke serokekî neteweyî kar dikir, nexweşiya penceşîrê (Qanser) bi wî girt û ew ji nava gelê wî bir.

Ew bir lê ew weke serokekî neteweyî di nava gelê wî de hişt. Niha ew di dilê hemî kurdan de jî weke serokê gelê kurd, cihê xwe di dilê her kurdekî ji welatê xwe hez dike, vekir. Wî ji bona gelê xwe rê û rêbazeke neteweyî danîbû û hişt.

Niha li gor rewşa îro di nava me kurdan de serokekî ku dikare bi vê rolê rabe tenha brêz Mesud Barzanî ye. Ew erkê xwe yê neteweyî pêk tine û li gor wê rê û rêbaza Barzaniyê nemir karê xwe dike. Lê divê em kurd jî erkê xwe pêk bînin da ku wî weke serokê xwe ê neteweyî destnîşan û diyar bikin.

Hûn bala xwe bidin dagirkeran, hevalbendên wan û hemi xêrnexwazan, tim jî li hember wî, helwestên xwe yên nerazîbûnê danîne û datînin. Ji ber ku nayê hesabê dijmin û dagirkeran ku serokekî neteweyî bi hêz û qawat ê kurdan hebe.

Ev bi keraseta 16.10.2017an pir bi zelalî diyar bû ku divê kurd çi bikin da ku careke din tiştekî weha qirêj neyê serê wî. Vê bûyera qirêj weha kir ku li ser daxwaza dagirkeran û hin dewletên mezin ku xwe weke dost nîşan didan, ew ji erkê wî dûr xistin.

Ji ber ku dagirker û hevalbendên wan baş dizanin ku çi dema kurd bê serok bimînin dikarin her tiştekî xwe jî wenda bikin. Lê dijmên fêm nakin û hê jî fêm nekirine ku êdî weha nabe. Ji ber ku kurd jî êdî bûne xwedî rê û rêbazekê

Ji ber vê bû, şertê ewil ya wan ew bû ku brêz Mesud Barzanî dest ji erkê xwe bikşîne. Brêz Barzanî jî rewş baş fêm kiribû ku ew vê neke, gelê wî, miletê wî dikare tûşî gelek tiştên xerab bibe. Ji bona pêşî li vê bigire, nexwest ku erkê xwe ê serokkomariyê bidomîne û daxwaz ji parlemena Kurdistanê kir ku erkê wî dirêj neke…

Bi vê helwesta xwe ya rast, hemî plan û projeyên dagirkeran û hevalbendên wan têk bir û wî ev baş û zû dît. Loma jî pêşî li ber gelek xerabûnên mezin girt.

Di virde divê miletê kurd bi awayekî giştî xwedî li brêz Mesud Barzanî derkevin. Helwest û nerînên wî di nava xwe de belav bikin. Li hember dijmin û hevalbendên wan, di her warî û di her halî de wî weke serokê gelê kurd ê neteweyî bidin diyarkirin.

Divê em kurd di vî warî de bê helwest nemînin. Bi helwestên xwe yên neteweyî em xwedî li serokê xwe ê neteweyî brêz Mesud Barzanî derkevin.Ji ber wî bi saya wê referandûmê kîlata serxwebûna Kurdistanê xiste destê xwe û gelê xwe. Ev bi serê xwe dîrokek bû ku brêz Mesud Barzanî pêk anî